Twoje Wiersze

X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

Kres

Wiersz Miesiąca 0
rymowany
2023-02-17 12:01
Machina człowieka się dźwiga z popiołów
Choć z trudem, ze szczękiem buntują się kości
I szczerbią się zęby o krawędź padołu
Gdy wzejdzie znów będzie gotowy do drogi

Ze szczętem wciągnęło go święto stagnacji
W swój barwny korowód mieniącej się zorzy
Śmiertelnie strudzony podąża w ślad za nim
Na piaskach Arkadii swe ciało położy
autor
Kwintesencja
Kwintesencja
przejdź do strony autora

życiecuda świataświatło i ciemnośćduszapoezja religijnasiły światła i ciemności

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony
11 razy
Treść
6
7
5
4
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat
6
1
5
10
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.




Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Stary wilk - przewodnik
Stary wilk - przewodnik
2023-03-12
Taaa...

Ja tu widzę Transformersów :-) Maszyny stworzone na podobieństwo człowieka.
Ale patrząc głębiej -

pierwsza zwrotka - wschód słońca, świat z bólem i pełną świadomością tego co go czeka staje do walki o kolejny dzień.

druga zwrotka - zachód słońca, świat zmęczony dobrze spełnionym obowiązkiem życia kładzie się spać w oczekiwaniu wiecznego spokoju.

Czy właściwie odczytałem intencje ?



Kwintesencja
Kwintesencja
2023-03-12
Piękna interpretacja, jak najbardziej właściwa, ponieważ wiersz można odnosić zarówno do człowieka, jak i do świata, ja nie jestem zwolenniczką hermetycznych znaczeń i (z drobnymi wyjątkami) moje teksty można różnorodnie odczytywać, w tym wielkim worze i dla Transformesów znajdzie się miejsce :D pozdrawiam Cię serdecznie :)

Maba<sup>(*)</sup>
Maba(*)
2023-02-27
Dźwiganie się machiny to tak sugestywny obraz, że skojarzył mi się z Tuwimową "Lokomotywą" - tym bardziej, że tekst w tym samym rytmie. Niczego to tekstowi nie ujmuje... Człowiek, choć kruchy, czasem bywa mocny i prze do przodu jak taran, zdeterminowany - potrafi pokonywać trudności i obalać przeszkody. Aż dotrze do Ziemi Obiecanej.


Kwintesencja
Kwintesencja
2023-02-27
Porównanie do Tuwima, to dla mnie zawsze ogromny komplement! Można powiedzieć, że "dorastałam" na jego dziecięcych wierszach, masz racje, jest podobieństwo :) Dziękuję za Twój komentarz i pozdrawiam :)

Cordia
Cordia
2023-02-21
Kolejny fajny temat ujęty zgrabnie z właściwą tylko Tobie wrażliwością...👍 Pzd. - czyli pozdrawiam.


Kwintesencja
Kwintesencja
2023-02-21
Bardzo mi miło, dziękuję Ci i pozdrawiam serdecznie :)

izabela799
izabela799
2023-02-18
"Machina człowieka się dźwiga z popiołów" i to jest piękne , że można upaść, ale trzeba wstać i walczyć dalej.
Wiersz super:)


Kwintesencja
Kwintesencja
2023-02-18
Otóż to! trzeba, nie można się poddawać! Dziękuję Ci i pozdrawiam serdecznie :)

Richard Austin
Richard Austin
2023-02-17
Człowiek niesie swój ciężar egzystencji przez korytarze życia, bo to one determinują jaki jest charakter jego bycia. Pozdrawiam


Kwintesencja
Kwintesencja
2023-02-17
dobrze powiedziane, dziękuję za czytanie i pozdrawiam

Grzegorz67<sup>(*)</sup>
Grzegorz67(*)
2023-02-17
Raz w dół, to znowu pod górkę,
aż w uszach zacznie wiatr furczeć.

Pozdrawiam, upadamy i podnosimy się, jak w życiu.


Kwintesencja
Kwintesencja
2023-02-17
Dokładnie tak, najważniejsze, by zawsze się podnieść i iść dalej, pozdrawiam

yan
yan
2023-02-17
EKSPRESYJNY, POBUDZAJĄCY WYOBRAŹNIĘ, MOCNY!
:)


Kwintesencja
Kwintesencja
2023-02-17
Bardzo się cieszę, że wiersz oddziałuje na wyobraźnie czytelnika, pozdrawiam Cię :)

Viola Arvensis
Viola Arvensis
2023-02-17
Można różnie interpretować, ja widzę współczesnego człowieka i niewolę/niedolę ,którą sam wybiera .
Bardzo ciekawie napisane.


Kwintesencja
Kwintesencja
2023-02-17
bardzo podoba mi się Twoja interpretacja, pozdrawiam :)

Bipolarna
Bipolarna
2023-02-17
Czytajac ten wiersz miałam skojarzenie "odrodził się jak Feniks z popiołów", czy to z własnej woli czy też zmuszony do tego przez rzeczywistość. Bardzo dobry wiersz. Pozdrawiam 🩷


Kwintesencja
Kwintesencja
2023-02-17
nic dodać, nic ująć, dziękuję za Twój komentarz, pozdrawiam serdecznie :)

Elżbieta
Elżbieta
2023-02-17
Takie mam wrażenie, że trudno się podnieść człowiekowi, któremu się nic nie chce, najlepiej jakby go coś "ustawiło do pionu" i tak oto ledwie pobudzony wreszcie podąża...w życie
Serdecznie pozdrawiam:)⭐


Kwintesencja
Kwintesencja
2023-02-17
Dlatego potrzebujemy jakiejś "siły napędowej", by żyć, działać, a w razie czego podnieść się po upadku... pozdrawiam serdecznie i życzę miłego dnia :)

sisy89
sisy89
2023-02-17
Po pierwszej strofie miałam raczej skojarzenia takie prosto z horroru ale odczytuję to jako drugą szansę na coś. Przecież w ciągu życia wiele razy umieramy, oczywiście metaforycznie, by potem podnieść się i zacząć wszystko od nowa... Ciekawy wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)


Kwintesencja
Kwintesencja
2023-02-17
Bardzo piękna interpretacja, właśnie tak ten tekst postrzegam, dziękuję Ci, pozdrawiam!

[ GALBA ]<sup>(*)</sup>
[ GALBA ](*)
2023-02-17
Bardzo dobry wiersz oddający możliwość szerokiej interpretacji czytelnikowi. Lubię takie wersy nad którymi trzeba się pochylić i zastanowić. Super tekst.
Pozdrówki.


Kwintesencja
Kwintesencja
2023-02-17
Oczywiście, interpretacja dowolna, mi zawsze zależy na tym, by nie narzucać "jedynej słusznej", bo jaki byłby sens takiej poezji? bardzo dziękuję i pozdrawiam :)

Michał<sup>(*)</sup>
Michał(*)
2023-02-17
Czytam wiersz jako odrodzenie. A pierwsza strofa trochę jak ,,noc żywych trupów":)
Podpisuje się pod słowami traszki. Świetny styl i warsztat.
Pozdrawiam serdecznie.


Kwintesencja
Kwintesencja
2023-02-17
Tak, to jest wiersz o odrodzeniu... może być i żywych trupów :D dziękuję za Twój komentarz, pozdrawiam serdecznie!

Traszka<sup>(*)</sup>
Traszka(*)
2023-02-17
piękny, literacki język i rytm wiersza***


Kwintesencja
Kwintesencja
2023-02-17
Dziękuję, cieszę się, że tekst przypadł Ci do gustu, serdecznie Cię pozdrawiam, dobrego dnia!


Autor poleca

Kres

Wieczorek kulturalny

Zaschło mi w ustach

4:00

2 V 2023

Inne wiersze z tej samej kategorii

Porady nie od parady
- Anuk

Baju baj
- Witold

Wasze AI to nie sztuczna inteligencja /RONDEL/
- Kaskader składni i mieszacz desygnatów(*)

Na robaka
- walvit

Nudziara
- Viola Arvensis

Czarne myśli
- Beata1

Pokusa
- Pijanowski

Covid uczy
- Witold

Impreza
- ciekawy

hipochondryk
- Witold

Inne wiersze tego autora

Marszruta

Anti-ageing

REM

Z czasem

Na przedmieściach

Poprzez rozespanie

Haiku #1

Strój Ewy

Ciało

Graty (albo śląski landszaft)

Jak to autochton

Jak tu się zdobyć na ironię?

Pokaż mniej



X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności