Joasiu, niezwykle intrygujący jest ten wiersz. Wydaje się również, że materia, o której mowa jest bardzo delikatna. Właściwie musi taka być, bo wskazuje na to już sam tytuł. Wnętrze człowieka nie jest betonowym murem. Jeśli taki się bowiem zdarza, to jest on raczej efektem zaburzenia własnej delikatności wewnętrznej, niż pierwotnym stanem tej sfery.

Do wiersza! Nie będzie łatwo, bo Ty jesteś tą Poetką, która bardzo świadomie dobiera słowa i przekazuje treść niemalże doskonale zawoalowaną znakami graficznymi.
Moja "diagnoza" Twojego wiersza jest taka:

"Sześciopunkt na prawym policzku" –> cztery słowa i wszystkie bardzo ważne, bo one stanowią punkt odniesienia do reszty.
"szesciopunkt" wskazuje na alfabet Braila, co odczytuję jako symbol przemilczeń lub głęboko zakorzenionej niemożności mówienia.
"na" odnosi się tu przewrotnie nie do rzeczownika "polik", ale do przymiotnika "prawy". To wyjaśni się za moment.
"prawym" właśnie jak wyżej należy odczytywać jako "prawy" w rozumieniu "zgodny z zasadami", "właściwy", "bez zarzutu".
"na prawym" ma tu więc wydźwięk wartościujący w odróżnieniu od np. "w prawym", co by bardziej wskazywało na zależności jednego czynnika na inny z akcentem na podległość. Tu raczej czytam "na prawym" jako całość określającą "prawdziwość".
"poliku" ‐ tu może dość mocno zaryzykuję, ale widzę w tym rzeczowniku odniesienie do ewangelicznego symbolu nadstawiania drugiego polika, gdy ktoś zadaje cios wierzącemu człowiekowi.
Całość więc "Sześciopunkt na prawym policzku" czytam tak, że peel wskazuje na ukryty tudzież przemilczany ból prawdopodobnie wewnętrzny, co sugeruje tytuł właśnie. To może być również: prawdziwe cierpienie wewnętrzne peela, ktore jest jak dotąd trudne do wypowiedzenia.

"Sczytany od skóry do kości
Odarty z historii
Po krzyku
Zabliźnia się" –> tak sobie urywam Twoje wersy i odczytuję, że ten ból tudzież to cierpienie przeniknęło peela na wskroś, totalnie całego, co przerodziło się w nim w dramat (tu ten krzyk, który jednocześnie przywodzi na myśl obraz o tym tytule).Natomiast to pierwsze drastyczne doświadczenie cierpienia teraz już weszło w fazę zabliźniania się, a więc gojenia się, leczenia, naprawy.

"ścieżka dotyku
Przeżera w głąb bladych kolein
Historię cierpienia na wylot" –> znów ucinam Twoje wersy. To by było wskazanie na to, że czas miia, a wraz z nim peel nabiera coraz więcej dystansu do sprawy.

"Świadectwo zerwanych obietnic
Gdy jeszcze sumienie mnie gryzło" –> myślę, ze mowa tu jest o Prawdzie dotyczącej relacji z kims innym. Szczególnie słowo "obietnica" kojarzy się z relacją do kogoś innego. Sobie samemu tez można składać obietnice, ale myślę, że tu raczej poszedłbym w relację z drugą osobą. Motyw sumienia gryzącego wskazuje również na moralny aspekt sprawy.

Podsumowując odczytuję Twój piękny, aczkolwiek trudny w odbiorze wiersz, jako tekst mówiący o naprawdę traumatycznym przeżywaniu cierpienia związanego z przerwaniem relacji z drugą osobą. Nie jestem w stanie zaryzykować interpretacji, czy chodzi tu o śmierć kogoś bliskiego, czy może o zerwanie relacji partnerskiej lub małżeńskiej. Natomiast ewidentnie dostrzegam tu – nomen omen – mowę o braku mowy, o głębokim zamknięciu się człowieka w sobie weenetrznie w obliczu doświadczenia cierpienia. Mowa jest tu również o trudnym procesie zdrowienia po traumie.

Tak odczytuję Twój wiersz. Nie utożsamiam peela z Autorką. Ta sprawa jest zdecydowanie mniej istotna dla wartości wiersza. Już Ci to kiedyś napisałem, że masz zdolność posługiwania się słowem. Twoje wiersze są niezwykle intrygujący, ale trudne czadem w odbiorze, a może raczej w interpretacji, bo należy się mocno wgłębić w znaczenie każdego poszczególnego słowa.

Pozdrawiam Cię Joasiu serdecznie. Hej ho!

Intrygujący.

Pisanie wierszy to taka autoterapia. Warto czasem przeczytać głośno co się pisze. Wtedy bardziej trafia do głowy i układa myśli. Smutny wiersz..

Może ta refleksja na samym sobą czegoś nas nauczy... Daje do myślenia, pozdrawiam :)

Ciekawa refleksja peela nad własnym stanem emocjonalnym. Ślady pozostawione po minionym mogą mieć wpływ na przyszłe aspekty egzystencji. Chociaż z drugiej strony to raczej zjawisko względne. Intrygujący nieco wiersz.
Pozdrówki z podobaniem.

Dobry, życiowy wiersz. Niestety życie często jest związane z cierpieniem,
a co do obietnic, bywa, że zbyt pochopnie ludzie coś obiecują,
a później ich nie dotrzymują, a sumienie, jak ktoś je ma to go będzie
gryzło, choć bywają jednostki, które go nie mają, w każdym razie ich postępowanie
na to wskazuje, ale na szczęście takich chyba nie ma wiele.
Pozdrawiam serdecznie, z podobaniem wiersza, miłego dnia życząc :)

pozwolę sobie za sisy ....pozdrawiam serdecznie ....

Lepiej nie obiecywać gdy nie ma się pewności, że będzie się w stanie dotrzymać słowa ale wiadomo, każdy popełnia błędy, ale potem sumienie gryzie, a przeszłość ściga...
Dobry wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)

":Świadectwo zerwanych obietnic"- i to jest najtrudniejsze, aby właśnie tych obietnic dotrzymywać, jednak jeśli już się wydarzy, że jest inaczej pamiętaj tylko jedno - "jesteś tylko człowiekiem" - nie ideałem, bo takich nie ma, a każdy człowiek błędy popełnia