Twoje Wiersze - Przedzimie

Przedzimie

rymowany

2024-11-30 19:46

trwanie/kostnienie noce dotkliwe
w mięsie kratery nie chcą się goić
są rozdrapane pieką lecz skóra
jeszcze się trzyma

gdzie tam przedzimie

wciąż jeszcze ciepło psuje oniryzm
wiejskich neonów mgła sobie broczy
sobie krzywduję
byle do jutra
zanim szaruga zacznie się przykrzyć

autor

Kwintesencja

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

2 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

sturecki

2024-12-01

„Sobie krzywduję, byle do jutra” – ta fraza wprowadza nas w stan zawieszenia, gdzie przedzimie staje się metaforą trudnego oczekiwania i niepokoju. Wiersz pokazuje moment przejścia – z jesiennego ciepła ku zimowej surowości, gdzie ciało i umysł próbują się odnaleźć w tej zmiennej rzeczywistości. Kluczowa fraza „gdzie tam przedzimie” – podkreśla nieuchronność tego, co nadchodzi, a jednocześnie naszą niechęć do pełnego pogodzenia się z przemijaniem.
Przedzimie to nie tylko zmiana pory roku, ale i stan ducha – oczekiwanie na coś, co trudno nazwać, lecz zawsze niesie ze sobą zarówno niepokój, jak i refleksję.