Twoje Wiersze - adamowe plemię

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

7 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

sturecki

2025-06-06

Człowiek – niby chce do nieba, a ciągle pełza, rozdarty między prochem a pychą, między wiecznością a pokusą; rodzi się z krzykiem, żyje w sprzeczności.
Wiersz mocny w prostocie – jak lustrzane odbicie naszego plemienia.
6/5

Lenia

2025-06-05

W człowieku jest i dobro i zło, to zależy co przeważy w ogólnym rozrachunku...refleksyjny wiersz do zadumania:):)

LydiaDel

2025-06-05

Leniu, tak właśnie jest. Nikt nie rodzi się zły. Życie nas kształtuje.Serdecznie pozdrawiam

eSka

2025-06-04

krótko, dosadnie, boleśnie prawdziwie o gatunku Homo sapiens sapiens.... Statystycznie tak to wychodzi, ale są - jak przy liczeniu każdej średniej - minima i maksima :)
z uznaniem 5/6^
Stef

LydiaDel

2025-06-04

Ja widzę i szukam w każdym człowieku dobro. I znajduję. Jest lepiej, aniżeli myślimy. I muszę przyznać, sama mam też szczęście do dobrych ludzi. Dla równowagi chodzi mi inny wiersz po głowie, przeciwieństwo tego. No i będę pisać. Serdecznie pozdrawiam.

JoViSkA

2025-06-04

Być człowiekiem brzmi dumnie, ale tylko brzmi...niestety...
Pozdrawiam serdecznie :)

LydiaDel

2025-06-04

Brzmi trochę pesymistycznie. Może wcale nie jest tak źle? Ale z drugiej strony się nie dziwię, bo wielu w tym skomplikowanym świecie się gubi. Serdecznie pozdrawiam

andrew

2025-06-04

…
trudno
być w dzisiejszym
świecie człowiekiem
to wielki trud.
potykamy się o krzyż
korona ciąży na głowie
nie zważamy na to
brnę jak ślepiec
…
Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia