X
Nie chowaj się przed życiem
biały (bez rymów)
2022-07-28 06:42
Mur budowany, ogradza, dzieli.
Odbudowywany na nowo,
nie da się zniszczyć przez innych.
Bronisz swój świat, zamykasz duszę,
która zaczyna żyć w niewoli.
Bronisz siebie, lecz przed czym?
Twój świat skostniały
za murem się chowa,
do prawdy drogi nie zna.
Chowając się za nim
chowasz się przed życiem,
które umyka Tobie każdego dnia.
Odbudowywany na nowo,
nie da się zniszczyć przez innych.
Bronisz swój świat, zamykasz duszę,
która zaczyna żyć w niewoli.
Bronisz siebie, lecz przed czym?
Twój świat skostniały
za murem się chowa,
do prawdy drogi nie zna.
Chowając się za nim
chowasz się przed życiem,
które umyka Tobie każdego dnia.
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
4 razy
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
naskraju*(*)
2022-07-30
Mur zabezpiecza nas przed intruzami i daje nam bezpieczeństwo. Nie zawsze mur odgradza nas od innych. Nasze wnętrze też potrzebuje pewnej izolacji od świata zewnętrznego. Otworzyć się niekiedy bywa zgubnym przedsięwzięciem, zwłaszcza kiedy się zaufało.
Ciężki temat na życie.
Pozdrawiam
Ciężki temat na życie.
Pozdrawiam
2022-07-31
Mur nas tylko odgradza, zamyka przed życiem. Nie musimy go budować by zamknąć przestrzeń przed intruzami. Wystarczy choćby asertywność, budowanie siły w sobie. Odgradzanie to tylko ucieczka. Pozdrawiam
Baba-Goga
2022-07-28
W każdym murze zwykle jest gdzieś brama :)
A budujemy mury, żeby się chronić. Ktoś, kto został ciężko skrzywdzony budując mur wierzy, że to go zabezpieczy na przyszłość. Najgorzej, że te wewnętrzne mury czasem nie pozwalają na uzdrowienie - i jak piszesz "kostnieją".
Ale jakże ciężko wytłumaczyć to komuś doświadczonemu przez los.
Pozdrawiam
A budujemy mury, żeby się chronić. Ktoś, kto został ciężko skrzywdzony budując mur wierzy, że to go zabezpieczy na przyszłość. Najgorzej, że te wewnętrzne mury czasem nie pozwalają na uzdrowienie - i jak piszesz "kostnieją".
Ale jakże ciężko wytłumaczyć to komuś doświadczonemu przez los.
Pozdrawiam
Inne wiersze z tej samej kategorii
krzyk głuchoniemego
- Katarzyna Anna Koziorowska(*)
włóczę się za tobą po papierze
- Yaro
Po dywanie marzeń
- Waldi1
wodorosty 2023.03.12
- pitu pitu
Sted
- Katarzyna Anna Koziorowska(*)
Sens Nas.
- TaniecDłoni
Wzrok z nieba
- Franko Gieri
przydrożna ikebana
- Osia
ta kawiarnia
- Bożena Joanna
Pani Wiosna
- Damian Moszek(*)
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności