Twoje Wiersze - jesiencholia 2

jesiencholia 2

wolny

2023-10-24 20:23

ze złotocynobrowych liści.
gdy przez nie patrzę w smutek
twojego tęsknienia.
w rdzeń istoty, korzenie
koronę i źródło wszechświata
co się cały dzieje wewnątrz ciebie

rad nierad połączony
z wszystkim co istnieje
wiecznie - kłaniasz się drzewu
na samotnej wyspie.
i z całych sił wierzysz
że rozmawiasz z Bogiem w osobie
na obraz, podobieństwo swoje

tym który cię ocali - tak się lękasz
miłości

pragnę cię pragnę wiedzieć
powiesz mi obecny
gdy przyjdziesz się przytulić
na gwiezdnym sienniku
dotknę twojego ramienia
z ukrwionego drewna

dłonią brudną od młodych orzechów,
prawdziwków

11.10.2022. dpb

autor

Wanda Kosma

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

9 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Larisa

2025-03-15

Wspaniały wiersz!
Cudownie spójny z pierwszą częścią... tutaj głębia uczuć zatrzymuje i wzrusza.
Czytelnik po przeczytaniu natychmiast wraca do początku wiersza.
Utwór uzależnia obrazem i emocjami - tak pięknie wyrażonymi poetyckim słowem.
Zachwycający liryzm! Tu jest wszystko; barwy natury, muzyka, miłość, zapach życia i tęsknoty oraz słowo... które przenika do głębi duszy. Ziemia i niebo... i siła kobiety.
Puenta obłędna! Jestem pod ogromnym wrażeniem...
Zostawiam oceany gwiazd.
Najserdeczniej Cię pozdrawiam, Poetko!

Wanda Kosma

2025-03-16

A ja jestem pod wrażeniem Twojego obłędnego komentarza :) Poruszył we mnie ciepłe wspomnienia. Pamiętam jak "pisałam" w myślach ten wiersz w lesie, w odpowiedzi na pewną miłą ówcześnie dyskusję. Jestem Ci bardzo wdzięczna. A wiersz dziękuje za tak dobrą opinię :) Twoje komentarze dodają moim wierszom wartości - nie wiem, czy na to zasłużyłam... Najserdeczniej Cię pozdrawiam i wirtualnie ściskam ❤️

JoViSkA

2024-10-21

Cudnie oddany klimat jesieni....:) Pozdrawiam

Marek Żak

2023-10-24

Pięknie piszesz o sprawach uniwersalnych z tchnieniem tego, co w Tobie, jak sądzę i mogę to czytać wiele razy. Pozdrawiam wieczornie.

Waldi1

2023-10-24

piękna poezja ... pozdrawiam serdecznie ...

Michał^(*)

2023-10-24

Przepiękny wiersz. Zakończenie tych lirycznych wersów tak zwykłe, proste, odmienne od pytań o miłość jakie zadaje podmiot liryczny oraz złożoności wnętrza ukochanego.
Na brązowo ubarwione jesienne dłonie od grzybów i orzechów.
Pozdrawiam.