gdziekolwiek w świecie
gdzie róże budzą zamiast alarmów
on, z dłońmi pełnymi lakieru
nosi kwiatowe bluzki, lekkie jak rosa

rano wiąże warkocze córki
naucza je marzyć szeroko
gotuje, korzystając z plotek
jak przepisów słodko-kwaśnych

w garażu brak narzędzi –
tylko słoiki z przetworami stoją
auto myje, śpiewając arie
które rozjaśniają niebo

przyjaciół ma takich, co wiedzą
że męskość to nie siła, ale tworzenie –
zamków z piasku, fortec z poduszek
gdy za oknem szaleje świat

wieczorami czyta żonie wiersze
kołysząc zmęczone dni do snu
mówią „zniewieściały” – jakby to błąd
ale jego dom stoi mocno na miłości

niech gadają, jego dzieci są silne
żona śmieje się najgłośniej w okolicy
on, z perfekcyjnym manikiurem
pokazuje – nie ma jednej męskości

męskość to serce, miłość
i bycie tam, gdzie trzeba –
w domu, wśród tych, których kochasz
bo nie wygląd, ale dusza
tworzy mężczyznę prawdziwego