Twoje Wiersze - ALGEBRA POEZJI

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

18 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Larisa

2025-01-31

Zastosowanie matematyki w poezji!
I wszystko się zgadza.
Bardzo dobry, nietuzinkowy wiersz!
Zaciekawił i to bardzo.
Serdeczne Staszku

sturecki

2025-01-31

Dziękuję serdecznie! Cieszę się, że wiersz Cię zaciekawił – połączenie matematyki i poezji to trochę eksperyment, ale jak widać, liczby i słowa potrafią ze sobą współgrać. Może to dowód na to, że sztuka i nauka nie są aż tak odległe, jak się wydaje?

Jastrz

2025-01-31

Sinus szczęścia - brzmi to pesymistycznie., zważywszy, że średnia wartość funkcji sinus jest równa zero...

sturecki

2025-01-31

Świetna matematyczna uwaga! Faktycznie, średnia wartość funkcji sinus to zero, co można interpretować jako pewną równowagę między wzlotami a upadkami – sinusoidę życia. Może to nie pesymizm, a raczej świadomość, że po każdej górze przychodzi dół, ale i po każdym dołku znów się wznosimy. Szczęście, choć zmienne, nigdy nie znika na zawsze – ono po prostu faluje. Dziękuję za ten ciekawy punkt widzenia

Wanda Kosma

2025-01-30

Super wiersz! Połączenie poezji i matematyki w dobrym warsztatowo wierszu zawsze mnie fascynuje.
"zero - milczący bohater strof"
to kwintesencja funkcji poetyckiej! Pozdrawiam serdecznie :)

sturecki

2025-01-31

Cieszę się, że to połączenie Cię zaintrygowało – matematyka i poezja mogą wydawać się odległe, ale kiedy się spotykają, potrafią stworzyć coś naprawdę ciekawego. A zero jako „milczący bohater strof” – tak, dokładnie o to chodziło! Czasem to, czego nie widać, mówi najwięcej.
Dziękuję za tak wnikliwą interpretację i ciepłe słowa!

ajw

2025-01-30

Nigdy nie miałam umysłu ścisłego ( w szkole byłam głąbem z nauk ścisłych), dlatego wszelkie matematyczne metafory mnie przerażają, choć u Ciebie całkiem zgrabnie to wyszło. Za to ostatnia strofa na medal. Sama prawda i tylko prawda :)

sturecki

2025-01-31

Dziękuję za szczerość i cieszę się, że mimo matematycznych metafor wiersz do Ciebie przemówił! Poezja ma to do siebie, że może sięgać po różne języki – nawet ten, który w szkole wydawał się obcy i trudny. Najważniejsze, że sens i emocje dotarły tam, gdzie miały dotrzeć. A jeśli ostatnia strofa zasłużyła na medal, to już dla mnie prawdziwa nagroda!

Mitylene

2025-01-30

Jestem pod wrażeniem tego wiersza. Ciekawie w metaforyczny sposób wplotłeś matematykę w ramy poezji. Właściwie wszystko mi się tu podoba. A najbardziej fraza " każdy wers to inna matematyka"- dogłębnie wyraża jak szerokim pojęciem może być poezja i jak trudno ją zdefiniować w kilku słowach. Pozdrawiam serdecznie:)

sturecki

2025-01-31

Dziękuję za tak piękną i wnikliwą interpretację! Poezja, podobnie jak matematyka, potrafi mieć nieskończenie wiele rozwiązań – każdy wers to osobne równanie, które każdy czytelnik rozwiązuje po swojemu. Cieszę się, że ta fraza szczególnie Cię poruszyła, bo właśnie o to chodziło – poezja jest nieuchwytna, wielowymiarowa, a jednocześnie tak bardzo ludzka.

Roberttino

2025-01-30

Całe nasze życie to matematyka. Powiązane kartki historii każdego dnia, lecz "wiersz wymyka się granicom równania" i przez to nasza siła, która wymyka się z pod kontroli cyfr. Pozdrawiam serdecznie

sturecki

2025-01-31

Życie rzeczywiście można rozrysować w liczbach i równaniach, ale to, co najważniejsze – emocje, marzenia, poezja – wymyka się wszelkim kalkulacjom. I właśnie w tym tkwi nasza siła! Możemy liczyć dni, ale to, jak je przeżyjemy, jest poza matematyką.

JoViSkA

2025-01-30

Wszystko jest ze sobą powiązane, jak dobrze utkany materiał na dobre życie :)
Pozdrawiam Stasiu i życzę miłego wieczoru :)

sturecki

2025-01-30

Pięknie to ujęłaś! Życie to właśnie taka misterna tkanina – splatają się w niej emocje, doświadczenia, ludzie i chwile, które nadają jej kształt i fakturę. Czasem sploty są mocniejsze, czasem się prują, ale wszystko ma swój sens i miejsce.

Izka1^(*)

2025-01-30

Podoba mi się koncept, że poezja dodaje "serca do równania", a emocje są wyrażane za pomocą matematycznych symboli. Pozdrawiam serdecznie

sturecki

2025-01-30

Dziękuję! To piękne, że dostrzegasz ten koncept – poezja i matematyka mogą się przenikać, a liczby nabierać emocjonalnego znaczenia, gdy wpiszemy je w ludzkie doświadczenia. Może równania same w sobie są zimne, ale kiedy doda się do nich serce, nagle zaczynają opowiadać historie. Cieszę się, że ten pomysł Ci się spodobał!

Izka1^(*)

2025-01-30

5/6

JaSnA7

2025-01-30

Szacun Staszku:)
Pięknie rozpisałeś w wersach całkę z poezji:)
Pomysłowo i niebanalnie...
Pełna zgoda z podsumowaniem wiersza.
Pozdrawiam czasoprzestrzennie, dodając do x ,y literkę z oraz t:)
6/5⭐️
6/5

sturecki

2025-01-30

Dziękuję serdecznie! Jeśli udało mi się uchwycić całkę z poezji, to znaczy, że matematyka i emocje mogą jednak iść w parze! Cieszę się, że doceniłaś pomysł i niebanalne podejście – czasem warto pobawić się formą, by odkryć nowe perspektywy. A za czasoprzestrzenne pozdrowienia i dodanie z oraz t – podziękowania w wymiarze (x,y,z,t)!

Elżbieta

2025-01-30

Algebra to nie moja bajka i nie jestem w stanie emocji wyrazić równaniami, logarytmami i innymi wyrażeniami, królowej nauk. Twój wiersz, wzbudził mój podziw, jak sprawnie i z sensem operujesz tymi pojęciami. Ostatnia strofa utworu, wyjaśnia jednak myśl przewodnią. Z całą pewnością umiejętność liczenia i to nie tylko matematycznego konieczna jest w w życiu, ale wiersze pisze się sercem. Prawda, sylaby trzeba policzyć:)) 6/5
Pozdrawiam serdecznie⭐

sturecki

2025-01-30

To prawda – choć matematyka może być ciekawym narzędziem do wyrażania myśli, to jednak wiersze pisze się sercem, nie równaniami. Liczenie sylab to jedno, ale prawdziwa magia tkwi w emocjach i przekazie, który porusza czytelnika. Cieszę się, że dostrzegłeś tę grę między liczbami a uczuciami – to zawsze fascynujące połączenie. A za ocenę 6/5 – ogromne dzięki, to jak równanie, w którym wynik przekracza oczekiwania!

Gminny Poeta

2025-01-30

Piszę jak zwykle szczerze. Tak się zastanawiam jakim Twój dzisiejszy wiersz jest równaniem. Czy cierpienie, czy może miłość? Rozpocząłeś kombinacyjną wyliczankę by w końcu zaprzeczyć swoim wysiłkom. A przecież wystarczyło powiedzieć że ona nie zna ram ani barier. W dalszym ciągu nie pozwalasz mi bym zmienił swoje zdanie o Twoim pisaniu. Starasz się to co jest niewątpliwym Twoim atutem a mianowicie mądrość w komentarzach przełożyć na wiersz i przez cały czas wychodzi mniej więcej coś podobnego. Coś co stara się chwalić swoją mądrością ale gdy przychodzi do fruwania niestety z tym jest gorzej, Co Ci mogę podpowiedzieć Zapewne niewiele bo i tak mnie nie posłuchasz. Ale jeśli już to spróbuj napisać fraszkę limeryk a może i sonet. To zapewne by dało Ci szerszą perspektywę i pozwoliło otworzyć się na inne kosmosy. Jednak do tego potrzebna jest odwaga. Pozdrawiam z uśmiechem i trzymam kciuki:)))))

sturecki

2025-01-30

Dziękuję za szczerą i wnikliwą opinię! Doceniam to, że czytasz uważnie i nie boisz się mówić, co naprawdę myślisz – to bardzo cenne. Masz rację, moje wiersze często orbitują wokół refleksji i analizy, ale ja lubię swój styl i raczej pozostanę mu wierny. Zapewniam też, że często pozwalam sobie na lot bez kalkulacji, ale przecież wszystkiego naraz tu nie zamieszczę.
Co do limeryków, fraszek czy sonetów – przyznaję, że rzadko sięgam po takie formy, ale też nie czuję potrzeby, by dać im szansę ... poszerzam swoje poetyckie horyzonty w inny sposób. Odwaga? Nie brakuje mi jej i często wychodzę poza utarte schematy, tyle tylko, że nie swoje, a te uznane za klasyczne w poezji. Twoja sugestia nie idzie w pustkę – kto wie, może pewnego dnia Cię zaskoczę!
Dziękuję za ten inspirujący komentarz, za trzymane kciuki i ten uśmiech na końcu – odwzajemniam z równie szczerym uśmiechem!

wibracja

2025-01-30

Świetny pomysł i wiersz. Dla mnie zbyt przegadany. Pierwsza, druga i ostatnia strofa - doprawdy znakomite. 6/5

sturecki

2025-01-30

Dziękuję za szczerą opinię i docenienie kluczowych fragmentów! Czasem trudno znaleźć idealną równowagę między treścią a kondensacją myśli – a poezja ma to do siebie, że każdy może ją odbierać inaczej. Może kiedyś wrócę do tego tekstu i spróbuję go jeszcze bardziej „wyszlifować”.

mis

2025-01-30

Matematyka jest wszechobecna w każdej dziedzinie naszego życia. Dodawanie, odejmowanie, mnożenie dzielenie a nawet potęgowanie, to codzienna rzeczywistość funkcjonowania człowieka. Nawet w poezji bez liczenia nie obejdzie się. Wiersz doskonale napisany.
Pozdrawiam.

sturecki

2025-01-30

Matematyka rzeczywiście przenika wszystko – od prostych codziennych decyzji po skomplikowane relacje międzyludzkie. W poezji też jest obecna, choć czasem ukryta – w rytmie, w liczbie sylab, w kompozycji wersów. Ale na szczęście nie zawsze trzeba trzymać się ścisłych reguł, bo poezja lubi czasem wymknąć się wszelkim obliczeniom i podążyć własnym torem. Cieszę się, że wiersz Ci się spodobał!

Marek Żak

2025-01-30

Matematyka jest w poezji, podobnie, jak w życiu. Pomaga tworzyć wiersze i zrozumieć życie, ale jest tylko jednym z narzędzi. Dla mnie najważniejszy jest rachunek prawdopodobieństwa, który pomaga znaleźć i zrozumieć, co i na ile może się udać, a co niekoniecznie. Ludzie nie rozumieją, że nawet gdy szanse są niewielkie, ich powtarzanie daje ogromną szanse na sukces. Stąd podstawa powodzenia nie jest nic innego, jak wytrwałość. Szóstka musi kiedyś wypaść. Tak to działa.
Ciekawa tematyka, jak u Ciebie. Pozdrawiam

sturecki

2025-01-30

Świetnie to ująłeś! Matematyka rzeczywiście jest obecna zarówno w poezji, jak i w życiu – a rachunek prawdopodobieństwa to jedna z tych zasad, które warto mieć w pamięci. Często ludzie poddają się po pierwszej porażce, nie dostrzegając, że każda kolejna próba zwiększa ich szanse na sukces. Wytrwałość to klucz – w życiu, w sztuce, w miłości ... i nawet w losowaniu szóstki!

Moona@

2025-01-30

W wierszach odsłaniamy serce, duszę. Warsztat przy okazji :) Warto go rozwijać mz
Matematyka przydaje się przy rymowanych ;)
Choć sama, jak widać w powyższym wierszu może być ciekawie użyta.
Pozdrawiam z podobaniem :)

sturecki

2025-01-30

Poezja to przede wszystkim serce i dusza, ale dobry warsztat to narzędzie, które pozwala wyrazić je jeszcze pełniej. A matematyka w poezji? Choć najczęściej służy rymowi i rytmowi, to potrafi być też piękną metaforą – jak w moim przykładzie. Liczby mogą porządkować świat, ale miłość i emocje zawsze wymkną się kalkulacjom. Dziękuję.

andrew

2025-01-30

...
miłość uczucia
jak policzyć czy się opłaca

nie jest to prosty rachunek
wyższa matematyka
połamałaby sobie zęby
nie zna równań z tyloma niewidomymi
badanie kosmosu
to przy tym bajka
...
Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

sturecki

2025-01-30

Miłość rzeczywiście wymyka się wszelkim równaniom i schematom – żadna matematyka nie poradzi sobie z tyloma niewiadomymi, a próba jej policzenia zawsze kończy się błędem zaokrąglenia ... albo złamanym sercem. Może to dlatego miłość jest tak fascynująca – bo nie daje się zamknąć w żadnej formule.

Krystek

2025-01-30

Urocze i oryginalne podejście do poezji.
Uważam, że w każdym wersie jest cząstka
naszej duszy i serca.
Ślę moc serdecznych pozdrowień:)

sturecki

2025-01-30

Masz absolutną rację – każdy wers to odrobina nas samych, zapisane emocje, myśli i chwile, które w poezji nabierają nowego życia. To właśnie sprawia, że wiersze są tak wyjątkowe i unikalne. Cieszę się, że podzielasz to spojrzenie! Równie serdecznie pozdrawiam.

Eleanor Rigby

2025-01-30

Pięknie współgra w wierszu matematyka z romantycznością.

sturecki

2025-01-30

Dziękuję! Matematyka i romantyczność to może nieoczywiste połączenie, ale przecież życie samo w sobie jest równaniem pełnym zmiennych, niewiadomych i nieskończonych możliwości. Czasem miłość to prosta suma dwojga ludzi, a czasem skomplikowane równanie z wieloma niewiadomymi. Najważniejsze, by wynik zawsze prowadził do czegoś pięknego. Cieszę się, że dostrzegłaś to współbrzmienie.

klaks

2025-01-30

Mam nadzieję że sztuczna inteligencja nigdy nie będzie w stanie podrobić tego piszącego ludzkiego serca. Pięknie i oryginalnie, jak zawsze :)
Pozdrawiam serdecznie🌹

sturecki

2025-01-30

Sztuczna inteligencja potrafi wiele, także buduje zdania ze słów, ale to ludzkie serce nadaje im prawdziwe znaczenie, głębię i emocje. Tego unikalnego drżenia duszy, które tworzy poezję, nie da się podrobić – i mam nadzieję, że nigdy się nie da. To ludzie piszą najpiękniejsze historie, bo przeżywają je naprawdę. Pozdrawiam serdecznie i życzę mnóstwa inspiracji!

Waldi1

2025-01-30

nie wiem co nacisnąłem w gwiazdkach za szybko poszło ... powinno być 6/5 ... a powinno być tu 6/6 równowaga ...
zaskoczyłeś mnie taką teorią … miłość jest X a Y cierpieniem
to jakieś drastyczne pociągnięcie ..ale niestety prawdzie... mnożymy marzenia
dzieląc prze samotność i przez uśmiechy losu … to są cyfry życia wiele mogą zmienić
nie koniecznie trzeba obstawiać cyfry bo można się przeliczyć jednak one są bardzo potrzebne i pomocne w nauce ...dobrze … że poezja nie zna kalkulatora… więc ona nas tu cyframi nie ogranicza … dobranoc super wiersz …

sturecki

2025-01-30

Dziękuję za tę piękną, pełną refleksji odpowiedź! Matematyka życia bywa bezlitosna, ale też niezwykle fascynująca – mnożymy marzenia, dzielimy się emocjami, a czasem los dodaje lub odejmuje coś, czego się nie spodziewaliśmy. I mamy absolutną rację – poezja nie zna kalkulatora, nie zamyka się w sztywnych równaniach, dlatego może opisywać to, czego cyfry nigdy nie wyrażą. Cieszę się, że wiersz Cię zaskoczył i poruszył. Życzę pięknej, spokojnej równowagi, nie tylko w gwiazdkach!