KOMENTOWANIE WIERSZY
oczy przeglądają mapy nieznanych krain
czegoś szukają, coś dostrzegają, niewiele mówią
większość chwali nieistniejące kolory
zwitek liter daje oddech satysfakcji
unosi dumę autora, usypia rozwój, budzi
słówka kłują jak kolce niewidzialnych róż
kropki krwawią znaczeniem, co nigdy nie zgasło
zdania toną w oceanie niedomówień
czytelnik szuka światła w wierszowanym szeregu
w ciszy między wersami wyłania się kształt –
echo uwagi, co nigdy nie zostało wyszeptane
w komentarzach, pełnych słów i interpretacji
odkrywamy prawdę ukrytą za maską zwodniczą
w miarę jak słowa zyskują nowe znaczenia
wiersz pozostaje żywy, czasem nieśmiertelny