Tak wyrażony żal do Boga świadczy o poważnym traktowaniu więzi z Nim i ufności, że udźwignie mój żal, nie odwróci się, zareaguje na mój ból.
Przypomniał mi się niewierny Tomasz, w kontekście tego wiersza to dobry przykład. Po śmierci Jezusa jak mógł się czuć? Opuszczony, samotny, rozżalony a nawet czuł pewnie silny gniew iż stracił lata w pogoni za mirażem, zdradzony i nieufny. Jednak poszedł z apostołami zobaczyć Jezusa, spotkanie z Nim było dla Tomasza jak nierealne marzenie ale dokonał właściwego wyboru pewnie wbrew emocjom które nim szarpały. Jezusa słowa do Tomasza: "Błogosławieni, którzy nie widzieli a uwierzyli"jest odbierany jako wyrzut do apostoła z powodu jego niewiary, lecz może nie do końca słusznie bo ostatecznie Tomasz nie potrzebował dotykać ran aby przyjąć Jezusa do serca. Tomasz szczerze podzielił się swoim lękiem, niewiarą i otrzymał odpowiedź Boga bezpośrednią, nie na zasadzie ktoś, gdzieś, kiedyś, coś powiedział.
Może trochę za daleko poleciałam z interpretacją, ale na bieżąco takie myśli przyszły mi odnośnie do przeczytanego wiersza.
Pozdrawiam serdecznie :)

Czasem nie da się wpasować w rzeczywistość, każdy z nas jest wyjątkowy, nie raz na tyle, że czuje się obco. Warto zachować siebie, mimo wszystko, w końcu znajdą się tacy, którzy to docenią :)
Pozdrawiam serdecznie :)

Czemu próbujesz się wpasować w rzeczywistość? Bądź sobą. Pokochaj się na tyle, aby siebie zaakceptować. Pozdrawiam

Przyciągnął mnie żal do Boga ... ładnie słowem... to wyraziłaś ... Ja nigdy do Boga żalu nie miałem On dał mi wolną wolę i za to Mu zawsze dziękuję i z miłością do Niego się kieruję ... nigdy na kolanach ...lecz stojąc o wszystko Go proszę Przyjacielu Ty mój dziękuję ... za każdy w moim życiu oddech ...