Twoje Wiersze - Drogi - decyzje

Drogi - decyzje

biały (bez rymów)

2019-06-19 15:25

Wydeptało się tyle dróg...
tyle ścieżek, ścieżynek,
naustawiało się tyle krzyży
na polach i rozstajach,
jakby Jezus Bolejący
miał być ambasadorem
każdej drogi prowadzącej
do rozczarowania.

Naszurało się kapciami
po wzlotach i upadkach,
powodzeniach i niepowodzeniach,
nakładło się do głów tyle
teorii o szczęściu i nieszczęściu,
o pojęciu i jego braku,
o dawaniu, ale i o braniu.

Nawyjmowało się tych gwoździ –
z butów, serc, stóp i nadgarstków
i nawbijało równie wiele
naszym przyjaciołom
i wrogom.

Im więcej dróg,
tym więcej podziałów –
między nami.

autor

Renezja

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz nie został jeszcze oceniony.

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

eva04

2019-06-19

Ciekawy pomysł na wiersz… czytałam go trzy razy, bo najpierw wydawało mi się za dużo wyliczania (nie mylić z wyliczanką), ale nie (!) wszystkie przykłady z „naszego życia” są tu w dobrej proporcji, sensowne i dobrze dobrane. Jak najbardziej też rozumiem rolę, jaką spełnia w wierszu słowo „tyle” - sama też często posługuję się tym środkiem stylistycznym. Wiersz z gatunku tych „mądrych” i z przekazem. Jedno jest tylko „ale” - zaskoczyło mnie i jakoś nie pasuje do całości zakończenie… Wiersz uświadamia nam, czego w życiu spróbowaliśmy, ile złego i dobrego… - ja, dla siebie wyciągnęłam wniosek: tyle różnych, skrajnych doświadczeń ofiarowało nam życie, a… niczego to nas nie nauczyło. Pozdrawiam.

Renezja

2019-06-24

Dziękuję EVO. Zakończenie w zasadzie dotyczy tych samych wniosków, do jakich Ty doszłaś.
Taka jest właśnie prawda - im wygodniej nam się żyje, tym bardziej wyobcowujemy się względem bliźniego. Kiedyś wszystkie drogi prowadziły do...Boga? Teraz mamy ich taki wybór, że z nadmiaru ostatecznie trafiamy "kulą w płot".