Jesierycznie
W alejach smutku...jesień u siebie.
Pasuje światłem, łzami od deszczu.
Jest poetycka , jak miód w herbacie.
Chowa znaczenia w wierszach od wieszczów.
Jesień jest także niczym aktorka,
w przebraniach różnych, jak w trzyaktówce.
Listopad, grudzień w ciemnych kolorkach,
październik z głową w barwnej stylówce.
Jesień to taki okres spokoju,
bez dat w pamięci, co widzą wojny.
W pastelach duszy i z blichtrem w stroju -
w liści medalach garnitur strojny.
