X
Święto codzienności
rymowany
2024-10-16 18:10
Chciałbym wywołać dreszcze
wierszem, tym który jeszcze
w głowie mi nie zagościł.
Jeszcze mi się nie przyśnił
sen o tym, że byliśmy...
i że z poezją było prościej.
Wystarczył bezrym w słowach
szept nocny i rozmowa
i ciemne oczy wpółprzymknięte.
Nie czuję ciepła dłoni,
milczenie bardzo boli
tej, która zawsze była świętem
w codzienności.
wierszem, tym który jeszcze
w głowie mi nie zagościł.
Jeszcze mi się nie przyśnił
sen o tym, że byliśmy...
i że z poezją było prościej.
Wystarczył bezrym w słowach
szept nocny i rozmowa
i ciemne oczy wpółprzymknięte.
Nie czuję ciepła dłoni,
milczenie bardzo boli
tej, która zawsze była świętem
w codzienności.
Dla tej, której oczy jak węgle.
