Uroczy wraz z puenta, pozdrawiam serdecznie.
5/6

Magia w rytmie rumby... w świetle księżyca.
Przepiękny!
5/6.
Serdecznie pozdrawiam

Twój wiersz wznosi się na skrzydłach intensywnych, zmysłowych obrazów, pełnych kontrastów i napięcia między rzeczywistością a fantazją. Użycie motywu "ognistego rydwanu" i "gwiezdnej alei" nadaje utworowi mistyczny, niemal epicki charakter, a wyrazisty, dynamiczny obraz zaprzęgu iskrzących kopyt przenosi czytelnika w świat pełen pasji i pragnień.

Metaforyka wiersza, szczególnie w zestawieniu "piekieł i niebios", sugeruje wewnętrzny konflikt, rozdarcie między przeciwstawnymi siłami – pożądaniem a duchowością, niebem a piekłem. Dźwięki, które pojawiają się w rytmicznej strukturze, jak "nuty rumby", wprowadzają element ruchu i tanga, które, jak zauważasz, "gasi pustkę" i nadaje sens chwili.

Całość buduje atmosferę niepewności: sen czy jawa, zmysłowe spełnienie czy tylko złudzenie? Pytanie o realność doświadczenia staje się filozoficzną refleksją na temat ludzkich pragnień i granic rzeczywistości.

Końcowe wersy podkreślają paradoks, w którym prawdziwa moc tkwi w chwilowej intensywności, mimo że nie wiadomo, czy to, co przeżywamy, jest prawdziwe. Piękno chwilowej ekstazy jest w tym, że, choć może nie być trwałe, jest autentyczne w swojej intensywności.

Wiersz zyskuje na sile dzięki połączeniu pięknych, wyrazistych obrazów i głębokiej refleksji, zmuszając czytelnika do zastanowienia się nad naturą pragnień i rzeczywistości. Jest to utwór, który łączy w sobie piękno, zmysłowość i filozoficzne pytania o sens i iluzję.

„Lecz to nieważne, wszak piękna chwila trwa” – to esencja sonetu, który wiedzie w świat między rzeczywistością a iluzją, gdzie magia pragnień i piękno ulotności wypełniają pustkę. Wiersz szkicuje namiętne obrazy, gdzie zmysły igrają z umysłem, a granice między snem a jawą zdają się zanikać. Istotna jest fraza „sen to czy jawa obrazy maluje”, wskazująca na niepewność, ale też na zachwyt chwilą, która jest doskonała niezależnie od swojej natury.
Czasem to, co nieuchwytne i niezrozumiałe, daje największą radość – bo trwa, choć na krótko.

Pierwsza strofa jest magiczna, poetycko ukazuje niebo nocą w pełnej krasie.