Twoje Wiersze - W Villi Hadriana

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

10 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Waldi1

2025-02-24

Piękny wiersz Joanno miła ...pozdrawiam serdecznie ...

Bożena Joanna

2025-02-25

Bardzo mi miło.
Serdecznie pozdrawiam

naskraju*^(*)

2025-02-23

Posągowe kamienie, a jednak wciąż żyją w umysłach i na nowo są odkrywane przez człowieka. Jakby czas sie tam zatrzymał i kusi zwiedzających do powrotów.

Pozdrawiam niedzielnie

Bożena Joanna

2025-02-25

Te posągi tak wiernie przedstawiają nas samych, ciało i dusze, że potrafią działać na wybraźnię. Ujmujące drzewa jako pierwsze utrwalają się w pamięci.
Pięknie dziękuję i serdecznie pozdrawiam

JaSnA7

2025-02-22

Bardzo ciekawy wiersz o wspaniałym zabytku...
Willa Hadriana to właściwie miasto, częściowo zachowane do naszych czasów...
Można wyobrazić sobie, jak wspaniale prezentowało się w czasach swojej świetności...
Serdecznie pozdrawiam:)⭐️

Bożena Joanna

2025-02-25

Villa Hadriana obejmuje duży teren, ale nie wszędzie można się dostać. W moim przypadku zastałam drzwi zamknięte do muzeum z uwagi na zebranie związkowe. Dlatego skupiłam się na Świątyni Wenus i posągach na zewnątrz.
Dziękuje i serdecznie pozdrawiam

Motylek78

2025-02-22

piękny wiersz
oczami wyobraźni widzę tę cyprysową aleję
Pozdrawiam serdecznie 🦋

Bożena Joanna

2025-02-25

W te pochmurne dni ta zieleń wydaje się rajem na ziemi. Pobudza nadzieje i wlewa do naszej duszy trochę optymizmu.
Dziekuję bardzo i pozdrawiam serdecznie

Elżbieta

2025-02-22

Zawsze coś zostaje nie raz fragmenty świątyni Wenus, skrawki mozaiki, albo gruzy, trochę tak jak w naszych wspomieniach z przeżytych zdarzeń!
Pozdrawiam serdecznie, Bożenko:)⭐

Bożena Joanna

2025-02-22

Nie wszystko ginie z miejsc, które odwiedzamy. Pozostaje refleksja.
Dziękuję bardzo i życzę udanego weekendu.
Serdecznie pozdrawiam

myszulek

2025-02-22

Skłaniający do refleksji utwór łączy obrazy mitologiczne z rzeczywistością, poruszając tematy pamięci, iluzji i tożsamości. Dziękuję za podzielenie się tym inspirującym wierszem.

Bożena Joanna

2025-02-22

W życiu są realia i niedopowiedzenia. Te drugie odzwierciedlają się w myślach i wierszach.
Bardzo mnie ucieszył Twój zapis.
Serdecznie pozdrawiam

Mitylene

2025-02-22

Ten wiersz jest dla mnie taką przestrzenią, w której można pospacerować i przenieść się w otoczenie minionych czasów. Refleksyjnie o osobach, które kiedyś żyły w tym miejscu pozostawiając po sobie ślad w postaci posągów i budowli. Ten wiersz przypomina nam , że jesteśmy tu tylko na chwilę i od nas w dużej mierze zależy czy zapadniemy w ten przywołany w wierszu " marmurowy sen", czy uda nam się z tego marazmu wybić i zakosztować życia z bardziej barwnej strony...Ciekawy wiersz. Pozdrawiam :)

Bożena Joanna

2025-02-22

Z marazmu warto się obudzić, ale nie można od razu na zawołanie.
Bardzo dziękuję za ciekawy komentarz.
Serdecznie pozdrawiam

Przeboski Mandaryn

2025-02-22

Bardzo interesujący wiersz

Bożena Joanna

2025-02-22

Miło, że przeczytałeś.
Serdecznie pozdrawiam

sturecki

2025-02-22

To wiersz o podróży przez historię, w której cienie przeszłości podążają za bohaterką jak milczący świadkowie dawnych czasów. Villa Hadriana to miejsce mitów i iluzji – posągi wydają się ożywać, ale to tylko kopie, odbicia utraconego świata. Wenus, choć wieczna, pozbawiona jest twarzy, a podmiot liryczny odnajduje w niej własne zagubienie.
Piękna refleksja o pamięci i tożsamości – jak wiele iluzji tworzymy, nadając przeszłości twarze, których może nigdy nie miała.
6/5

Bożena Joanna

2025-02-22

Lubię świat antyczny i wędrować po starożytności i odnajdować mity, które pozostawiają ślad w myślach. Ci dawni i ci z naszej epoki po części przeżywaja te same problemy i zwątpienia.
Dziękuję za Twój wpis.
Serdecznie pozdrawiam