Dziękuję za ten komentarz bo idzie on dokładnie tropem moich myśli z tego wiersza. Myśli, które powstały z mojej walki o własną poetykę, z którą się zmagałem, bo chciałem wykreować coś prawdziwego i własnego. Przed laty przeczytałem u Miłosza jego stwierdzenie, że poezja jest pogonią za Rzeczywistością. Zrobiło to na mnie piorunujące wrażenie, bo przecież przeważnie poezja jest postrzegana jako ucieczka od rzeczywistości. O dziwo , nawet sami poeci czasem tak określają swoją "robotę", a na dodatek okazują z tego zadowolenie, co już zupełnie mnie rozwala. Z drugiej strony wizje, wymyślone postacie, wewnętrzne przeżycia to też przecież swego rodzaju rzeczywistość , której nie da się wyrzucić i wcale nie mam takiego zamiaru. Takie mniej więcej myśli, oczywiście w ogromnym skrócie, przywiodły mnie do mojej obecnej poetyki. Poetyki , w której staram się , by wiersz pokazywał NARAZ CAŁĄ RZECZYWISTOŚĆ DANEJ CHWILI, to znaczy by jak najdokładniej opisywał rzeczywisty, fizyczny świat razem przeżyciami , wizjami i wspomnieniami , które temu towarzyszą, również czasem z tezami filozoficznymi, które niekoniecznie są moimi poglądami, ale które pojawiają się akurat w kontekście danego wiersza. Sąd w wierszach moich sporo przekornie postawionych tez. Chciałem pisać wiersze , które sam chciałbym czytać, to znaczy takie , które będę intelektualnym wyzwaniem. Mam wiele wierszy z pozornie bardzo prostymi obserwacjami, wręcz konstatacjami rzeczywistości , które mają za zadanie wyłącznie otworzyć czytelnikowi jego własne myśli. Rozpisałem się , ale to taki wiersz i komentarz. Pozdrawiam.

Niestety BB, nie ułatwię Ci życia. Gdyby ten wiersz był tylko snem wariata, nie byłoby tematu. Ale niestety dotyka on pewnej filozoficznej otchłani, w którą gdy się zajrzy, robi się troszkę strasznie... I może się okazać, że brak sensu nie jest snem wariata ale racjonalnym wnioskiem wyciągniętym z uczciwej intelektualnej analizy rzeczywistości. Można pisać wiersze nie zastanawiając się nad tym, co właściwie się robi, ale ja nie mam takiego komfortu. Jak zrozumiesz te dwa zdania to mi wystarczy.