piękne życie
ile z życia wzięłam sobie
co oddałam bez znieczuleń
a co stało się nałogiem
który z nikim dzielić nie chcę
bo to moje jest królestwo
w którym władzę sama dzierżę
i potrafię znaleźć lekkość
myśli która sama w sobie
moja jest niczyja więcej
samoistnym jest nałogiem
płynąc z głowy prosto w serce
.
tylko pięknem się otaczam
tworząc w myśli formy nowe
wciąż próbuję nie rozpaczać
świat ratując miękkim słowem
to jest mojej duszy piętno
i potrzeba serca cicha
by zrozumieć czym jest piękno
w jednej formie nie zamykać
życia które samo w sobie
jest obrazem malowanym
rymem które nosi człowiek
w prostym słowie zakochany
.
to jest właśnie piękne życie
gdy harmonia nas otacza
w formie małych zwykłych uciech
przyszedł czas by nie rozpaczać
wszystkie blizny przyozdobić
w historyjkę obrazkową
w dal odrzucić serca snobizm
trwaniu nadać formę nową
bo to właśnie życie piękne
wodzi nas na pokuszenie
póki serce nam nie pęknie
pozostając łez wspomnieniem
.