Twoje Wiersze - odszedł

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

3 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

matka

2021-04-21

Witaj, wiersz piękny i prawdziwy .Tak bywa i trudno tu szukać winnego.
Co nam pozostaje bolesne wspomnienia, zapłakane chusteczki .Nadzieja w tym ,że znajdzie
się ktoś kto zapełni jego miejsce. Serdecznie pozdrawiam Irena.

matka

2021-04-22

Witaj ,kiedy odchodzi mąż i ojciec jest to tragedia całej rodziny-
najbardziej cierpią dzieci .Nie da się ojca zastąpić kim innym.
Miłego dnia Irena

Baba-Goga

2021-04-21

Młodym ludziom jest jednak łatwiej, choć bardzo cierpią. Gorzej, gdy to zdarza się w związku z długim stażem, a w dodatku, gdy są dzieci, to więcej osób dotyka ta historia.
Mój wiersz jest sumą obserwacji i dawnych wspomnień, bo od lat mam Tego Samego.
Pozdrawiam Cię serdecznie.

Phil Insomnia

2021-04-21

Twój wiersz przypomniał mi inny "Precz z moich oczu, posłucham od razu, precz z mego serca i serce posłucha, precz z mej pamięci- nie , tego rozkazu moja i twoja pamięć nie posłucha". Ból po rozstaniu jest ogromny i w dodatku nie można wymazać z pamięci obrazów uczucia, które zdawało się być piękne a skończyło się tragedią. Moc pozdrowień. :))

Baba-Goga

2021-04-21

Czasem te wspomnienia trwają nawet całe życie, mimo że się związało z kimś innym i ma zupełnie inne życie. Znam takie historie. Wspomnienia wracają, kiedy chcą.
Pozdrawiam ciepło.

konvalove

2021-04-20

Gdy człowiek zajmuje specjalne miejsce w drugim człowieku, gdzieś tam w okolicy metaforycznie serca, urządza je po swojemu wlewając zaufanie, namiętność, czułość, zrozumienie, a potem nagle odchodzi, zabierając ze sobą cały "wystrój", nic więc dziwnego, że osoba odczuwa pustkę i żal, serce krwawi, a oczy zalewają się łzami. Mówią, że czas leczy rany, ale myślę sobie, że każde pozostawione miejsce przez konkretną osobę nie wypełnia się następnym razem przez kogoś innego, ono zostaje puste, a ktoś inny zajmuje inne miejsce. Pod koniec życia tych pustych miejsc może być mnóstwo, i każde wspomnienie danej osoby uruchomi na nowo poczucie utracenia. Ale to moje spojrzenie, można się z nim oczywiście nie zgadzać. Pozdrawiam.

Baba-Goga

2021-04-20

To, o czym mówisz, to pewna suma doświadczeń. Każda relacja jest inna, bo nie ma dwóch takich samych mężczyzn, ani dwóch takich samych kobiet. I każde odejście jest inne. Ale to nie czas leczy rany - tylko miłość, choć na to rzeczywiście potrzeba czasu.
Pozdrawiam serdecznie.

sisy89

2021-04-20

Każda relacja coś znaczy i coś w nas pozostawia. Nawet, jeśli wspomnienia są dobre i piękne, często pojawia się cierpienie i tęsknota... Mimo, że ktoś odchodzi w naszej pamięci, a może nawet i sercu, może pozostać na zawsze...
Piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)

Baba-Goga

2021-04-20

Masz rację.
Tylko do takiego wniosku dochodzi się z upływem czasu, gdy serce już nie płacze.
Dziękuję i pozdrawiam.

Maba^(*)

2021-04-20

Ptaki na wyraju uszy kaleczą,
ale w końcu w świat odlecą,
chusteczkowe płakanie
niestety, dłużej, zostanie...

Maba^(*)

2021-04-20

Dziękuję :) I mnie się podoba. Cieszyłam się, jak dziecko, kiedy udało mi się złapać odpowiednią chwilę - dwa dni później młody klon wyglądał jak patyczak :)

Baba-Goga

2021-04-20

... i ono także skończy się - czasem prędzej, czasem później.
Bo wszystko się zmienia i nawet bolesne rany goją się.
Dziękuję za Twój wierszowy komentarz.
PS. Zachwyciłam się Twoim awatarem, który wygląda jak tańcząca jesień.
Pozdrawiam

ZaspanyV

2021-04-20

Najbardziej poruszyła mnie ta niebagatelna przenośnia "ptaki na wyraju". Dla mnie to samo zdanie mogło by podsumowywać intensywność uczuć istniejących, lecz jednak nieobecnych, znikłych dla oka, zakrytych. Chłód okrywa ten wiersz, i chociaż wiosna, to przechodzą ciarki i "natrętne wspomnienia" z tego wiersza. Ten utwór to emocja ubrana w słowa, żeby nie straszyła pustką, by można było na niej zawiesić wzrok. Straty zawsze bolą, i choć stoją tuż za nami, wzrok od nich ucieka.
To co nagle prysło, zostawiło ślad w kurzu. I straszy pustką.
Naprawdę klimatyczny i smutny wiersz, tak dobry że aż podczas czytania szarzeje mi w oczach, jakby słońce zachodziło.
Zaspane "dziękuję" za ten fragment prawdziwy atmosfery .

Baba-Goga

2021-04-20

Dziękuję za Twój komentarz.
"Ptaki na wyraju" to z jednej strony wskazówka, że to trwa - bo się zbierają, a jednocześnie dla mnie to nikła nadzieja, że może odlecą...
Jak na Zaspanego - bystro wychwytujesz tony ;-)
Miło było. Pozdrawiam

LidiaM-9

2021-04-20

Odszedł, ale wciąż jest obecny - co za bolesny paradoks!

Baba-Goga

2021-04-20

Nigdy nie da się odejść całkiem. Gdyby tak było - nie byłoby problemu cierpienia.
Pozdrawiam ciepło.

Pokaż mniej

Logowanie

odszedł

Ocena wiersza

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji