Twoje Wiersze - Węgle niedogasłe.

Węgle niedogasłe.

antyczny

2025-05-05 19:53

To taki wiersz na mgielność słów,
z liści szelestem wypuszczonych.
Tak chciałbym móc ich słuchać znów,
jakby je mówił ktoś spragniony

czułości takiej, jakiej chciałbym
doczekać sam, gdy piękne maje.
Czy powiesz tak? Wtedy znów trwałbym,
czekając spojrzeń rodem z bajek.

Takich spokojnych w ich tęsknotach -
w oczekiwaniu utulenia,
Zabranie troski, to istota
czekań na ciebie w światłocieniach

tamtej miłości .

autor

Goldenretriver60

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Jastrz

2025-05-07

Węgle w ognisku wciąż tlą się,
Lecz nie rozdmuchuj ich od nowa.
Płomień już z nich nie błyśnie, nie,
A Ty się możesz usmarować.

Eleanor Rigby

2025-05-06

Każda miłość ma swój kącik w naszych sercach.
Światłocienie miłości to dobrze opisuje blaski i cienie uczuć.

sturecki

2025-05-06

Wiersz wyraża tęsknotę za miłością, która mogłaby ukoić i zrozumieć – taką, co mówi nie słowami, lecz spojrzeniem i szelestem liści. Bo choć uczucie jeszcze tli się jak niedogasły węgiel, to bez czułości nie ma czym go rozpalić – zostaje tylko czekanie w półcieniu marzeń.
6/5

Marek Żak

2025-05-05

Widać tli się to, co dawniej było żarem, a wspomnienia są zawsze bez wad. Pozdrawiam

Pokaż mniej

Logowanie

Węgle niedogasłe.

Ocena wiersza

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji