Świetny wiersz, z banalnego podmiotu znowu mamy mini traktat filozoficzny:). Myślę że wielu miota się w skórze tej banalnej trójki, chcąc błyszczeć w piątce, tylko pytanie właśnie po co? Trójka jest tutaj symbolem stoickiego podejścia do życia, nie musimy balansować między skrajnościami aby czuć, że żyjemy. Szczęści to akceptacja życia, w swoim własnym, niepowtarzalnym wydaniu. Przychodzi mi przy tym na myśl, zdziwienie niektórych ludzi: "jak to możliwe że on ma taki majątek, a same tróje miał w szkole..." jakby pociąg do pieniędzy i spryt zależał od piątek :)), to tak nawiasem.
Pozdrawiam serdecznie :)

To że mijamy trójki jak ścianę, jest obrazem własnej pychy. Później w życiu okazuje się az nazbyt często, że ci piątkowi pracują dla trójkowych. Uczenie się bzdur dla dobrych ocen vs. nie marnowanie na to czasu. Btw. Einstein miał z mamty tróje!! Fajny wiersz z bardzo dobrą puentą. Pozdr. Grzegorz

Moim zdaniem z nauką jest jak z inwestowaniem na rynkach kapitałowych. Lepiej jest się uczyć na tyle na ile pozwalają zasoby mentalno- emocjonalne danego człowieka, tak żeby przez edukację przejść w sposób płynny i w miarę stabilny. Jeśli człowiek będzie zbyt intensywnie zaangażowany w naukę i będzie ambitnie starał się o wyższe oceny to może mu nie starczyć sił w dłuższym horyzoncie czasowym. Na rynkach kapitałowych jest możliwe zarobienie dużej ilości pięniędzy w krótkim terminie, ale w perspektywie długoterminowej (20-30 lat) największymi zwycięzcami są Ci co mają relatywnie przeciętne wyniki lecz są konsekwentni w działaniu. Oczywiście do szkoły się chodzi mając od powiedzmy 8- mego do 20- tego roku życia ,ale dla 20 latka 10 lat nauki to jest połowa życia, tak samo dla 60 latka 30 lat to jest również połową życia na płaszczyźnie inwestycyjnej.
Myślę jednak, że przyjęcie takiej perspektywy i zrelatywizowanie obu tych dziedzin jest z jednej strony dosyć twórczym, lecz z drugiej strony również spójnym konstruktem myślowym.
Pozdrawiam Serdecznie:)

Witaj,

tak czy siak to tylko cyfry...
Życie to weryfikuje.

Pozdrawiam 6/5.

Dla prymusa trójka to porażka
skolei sukcesem jest dla nieuka...
...oceniać kogoś to trudna sztuka.

Dawno już skończyłem szkołę. (Ty chyba też, bo w Twoim wierszu nawet nie wspomina się o szóstkach.) W każdym razie pamiętam, że każda ocena to wynik równania o dwóch zmiennych. Jedna z tych zmiennych jest wiedza ucznia, drugą sposób oceniania nauczyciela. W szkole piałem same piątki. Dlaczego? Były przedmioty, z których wiedziałem tyle, co nauczyciel, a czasem i więcej, bo mnie to interesowało. Ale były też przedmioty, z których sam oceniałem swoją wiedzę na 3-4. A dostawałem piątki i tak. Bo "To taki świetny uczeń nie można mu zepsuć świadectwa." Dobrze wiedziałem, który z nauczycieli jest skłonny do takiego myślenia i bezlitośnie to wykorzystywałem.

Trójka a trójka to wielka różnica...
Zależy, z jakiego przedmiotu jest/ była taka ocena i kto oceniał:)
Są świetni wykładowcy/ nauczyciele i świetni lub nie egzaminatorzy...
Ojciec mój wolał grać w piłkę i to robił w wolnym czasie z kolegami ze studiów.
Prymus wkuwał nocami wszelką wiedzę, a oni tylko to, co pytał zwykle egzaminator.
Efekt? On ledwo trójka, oni piątki i czwórki:)
Czyli oceny w opozycji do wiedzy.
Pozdrawiam z podobaniem:)⭐️

Pamiętam takie chwile gdy trójka była dla mnie super stopniem i trudno mi to w ten sposób rozważać. Dla niektórych czwórka bywa porażką dla innych trójka sukcesem. Wszystko jest względne gdyż idą za tym wartości w postaci wrodzonej inteligencji pracowitości pomocy ze strony najbliższych. To nie cyferki na loterii, A ty właśnie je tak traktujesz jakbyś zakręcił korba i czekał co wypadnie. Pozdrawiam z uśmiechem:)))

Hmm... W twoim opisie trójka jest jak neutralna strona konfliktu. Skłania się zarówno ku jasnej jak i ciemnej stronie mocy tworząc harmonię. Pozdrawiam.

Wydaje się, że trójka to bezpieczne miejsce w dzisiejszym świecie. ale zawsze znajdzie się ktoś kto będzie chciał ściągnąć nas jeszcze niżej ale wyżej by później wykorzystać.
A co do ocen: wielu geniuszy w szkole byli tymi przeciętnymi bo szkoła nie uczy tylko kreuje "takich samych".

Mnie trójki z lat szkolnych mocno cieszyły. Ale czy tamte oceny szkolne coś wniosły szczególnego w moim życiu zawodowym, prywatnym? Czy były przydatne? Wątpię... Teraz na starszawe już lata żadne oceny mnie nie cieszą ani nie bawią. Jestem zobojętniały na noty, oceny. Ale Tobie Staszku, za ten wiersz dam nawet szóstkę z piątką:)
Serdeczności :)

Za joviską
Pozdrawiam serdecznie:)

Moim zdaniem trójka, to „wygodna” ocena. Do niczego nie zobowiązuje. Prymus nie ma lekko i może się pod tym ciężarem załamać. Dostatecznie jest wystarczająco. Właśnie w szkole dzieci powinny się wypróbować, a nie klepać na pamięć niezrozumiałe regułki, które szybko się zapomni. Nie wspomnę już o osobistej sympatii. Utalentowani uczniowie przyprawiają dużo „kłopotów”. Nauczyciele z reguły nie mają dla takich czasu. Zamiast wykorzystać umiejętności ucznia, degreguje się go do klasowego błazna, który się po prostu nudzi.
6/5 Serdeczności

Myślę, że żadna ocena nie jest w pełni obiektywna, nawet te wystawiane na podstawie testów. Mocna trójka jest więcej warta od piątki, jeśli za tą pierwszą kryje się się prócz wiedzy zdolność do logicznego jej argumentowania, zastosowania w działaniu, samodzielność i niekonwencjonalne myślenie, "wyuczona na pamięć piątka, czy szóstka" to często ślepy zaułek! Lubię trójki, mieszkałam pod tym numerem i mam ją w różnych kodach, jest też ładna graficznie, trochę jak niedokończone ósemka, bo nic, co fajne, nie jest doskonałe!😉
Pozdrawiam serdecznie,  z podobaniem wiersza:)⭐

To racja, że taki szkolny przeciętniak znika gdzieś za kurtyną tych najlepszych i tych najgorszych, o których przeważnie bywa głośno, ale czy jest w czymś gorszy, jak każdy ma swoje gorsze i lepsze strony jak i mniejsze lub większe chęci!
Bardzo miło się czytalo :)
Pozdrawiam serdecznie

Szkoła to w 99% nauka pamięciowa w większości niepotrzebnych rzeczy, i tym dobra pamięcią jest łatwiej. W życiu, jak wspomniała Larisa, inne cechy się liczą, które raczej przeszkadzają w szkole, takie jak inicjatywa, aktywność, szerokie spojrzenie, konsekwencja, umiejętność współpracowania z ludźmi, więc oceny w szkole nie przekładają się na życiową pomyślność. Trójka, czyli zaliczenie i do przodu.
Pozdrawiam

Trójki są ok, czasem tyle wystarczy, bo to, co ważne nie da się ująć w oceny i cyfry
Pozdrawiam serdecznie :)

Wszystko zależy kto ocenia i pod jakim kątem...a my róbmy swoje tak jak potrafimy najlepiej...Pozdrawiam Stasiu i życzę miłego czwartku

I trójka ma ideały, ale nie stawia ich na piedestale i podziwia, ale realizuje.
Trójka to pewność siebie. Może poszybować i upaść, ale tylko wtedy gdy chce się zobaczyć jak tam jest. To tylko ciekawość, bo tam nieciekawie.

Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

Fajny przekaz. Chciałabym żeby moje wierszyki były przynajmniej na trzy:) Pozdrawiam;)

Znam takie osoby, które na trójkach
przeszły całą edukację i osiągnęły sukces.
Ocena jest tylko oceną z danego zakresu
wiedzy. Myślę, że bardziej logiczna jest punktacja.
Dlatego też, powiększona już jest skala ocen;
od 1 do 6.
Myślę, że najważniejsza jest wiedza i chęć nauki.
Ogólnie ludzie dążą zawsze powyżej przeciętności.
Jeżeli 'trójkę' uznajemy za przeciętność, to lepiej
celować wyżej. Czasami jednak zdarza się, że oceniają
przeciętni... i co w takim przypadku? Jak zdefiniować
wtedy tę "trójkę"?
Serdecznie pozdrawiam

Niech każdy wybiera tempo życia ,
które daje mu radość z życia i
spełnia oczekiwania.
Pozdrawiam serdecznie:)

Ten wiersz to jak spojrzenie w lustro – pokazuje, że bycie 'wystarczającym' to też sztuka, choć często niedoceniana. Uwielbiam, jak przypominasz, że czasem największą siłą jest po prostu iść do przodu, bez potrzeby bycia idealnym!

Nie we wszystkim trzeba być bardzo dobrym czy celującym. Trójki są potrzebne i nie są wcale złymi stopniami. Uważam jednak, że w czymś , co mnie interesuje, jest moja pasją, powinno się mieć już więcej jak trzy. Tak starałam uczyć się w szkole. Na studiach przekazano nam, że nie jesteśmy w stanie wszystkiego się nauczyć, ale musimy wiedzieć, jak i gdzie potrzebna bne informacje zdobywać. Pozdrawiam serdecznie 6/5

to zależy jak kto potrafi frunąć ... niezależnie od oceny ... przecież mamy samouków ... którzy szkół nie zaznali ... a jednak w życiu nie jednego odkrycia dokonali ... nawet nut nie znając pięknie na instrumentach grają ... więc ocena w szkole nie jest miarodajna ... a jednak ucznia cieszy gdy ona jest dosyć fajna ... pozdrawiam serdecznie ....

:)))
na pewnym etapie swojej edukacji miałem profesora , który stawiał jedynie dwójki i trójki
bo, jak sam oświadczył na czwórkę umie on sam;
a piątkę postawi jeśli ktoś go czegoś nauczy.
i o dziwo wszystkim odpowiadała ta skala ocen

A Ty Stasiu, czego mnie tym wierszem nauczyłeś?
o kurcze nic ponad to,co ów profesor mi przekazał

:)))