X
DYLEMATY
rymowany
2022-01-12 23:28
Muszę wam tu rzec, moi drodzy,
Że to jest chyba jakaś kpina,
Przecież nie da się wierszy pisać,
Tak po prostu, z marszu, co godzina.
Nie jestem z zawodu poetą,
Zajmuję się inną profesją,
Jedna mnie cieszy, druga karmi…
Nie mogę je straszyć secesją.
Klientelę miewam przeróżną,
I lista życzeń zawsze długa,
A schemat czasem taki - dzwoni,
Prosi, milczy i głupka struga.
Do tego jeszcze list z Urzędu…
Znów nagabują mnie szczepieniem,
Nie mam chwili by myśli skupić,
Ten stan napawa mnie zwątpieniem.
Wiem, że będzie lepiej jak tysiąc
Razy już bywało w przeszłości,
Po co włosy rwać z głowy, i tak
Ich nie ma… Niepotrzebne złości.
Na dziś, byłoby tyle, jutro
Pójdę za olśnieniem do parku,
By wziąć pióro do ręki, pisać,
Znowu poczuć głowę na karku…
Że to jest chyba jakaś kpina,
Przecież nie da się wierszy pisać,
Tak po prostu, z marszu, co godzina.
Nie jestem z zawodu poetą,
Zajmuję się inną profesją,
Jedna mnie cieszy, druga karmi…
Nie mogę je straszyć secesją.
Klientelę miewam przeróżną,
I lista życzeń zawsze długa,
A schemat czasem taki - dzwoni,
Prosi, milczy i głupka struga.
Do tego jeszcze list z Urzędu…
Znów nagabują mnie szczepieniem,
Nie mam chwili by myśli skupić,
Ten stan napawa mnie zwątpieniem.
Wiem, że będzie lepiej jak tysiąc
Razy już bywało w przeszłości,
Po co włosy rwać z głowy, i tak
Ich nie ma… Niepotrzebne złości.
Na dziś, byłoby tyle, jutro
Pójdę za olśnieniem do parku,
By wziąć pióro do ręki, pisać,
Znowu poczuć głowę na karku…
