X
na obrzeżu kubka z kawą
wolny
2025-12-13 12:59
czas upływa niczym sen
w jesienny po’ranny dzień
a ja pod gołym niebem
słowem maluję twój portret
dobrze o tym wiem
że każdy obraz naszego życia
zaczyna się od podmalówki
więc spaceruję nad rzeką
ze słonych od łez paletą
tak jak dawniej bywało
na płótno w ciszy nanoszę
słowa, muzykę, nagie ciało
przez mgłę wyczuwam
słodki dotyk twoich ust
na obrzeżu kubka z kawą
jakby zamazane były
gorzką czekoladą
w jesienny po’ranny dzień
a ja pod gołym niebem
słowem maluję twój portret
dobrze o tym wiem
że każdy obraz naszego życia
zaczyna się od podmalówki
więc spaceruję nad rzeką
ze słonych od łez paletą
tak jak dawniej bywało
na płótno w ciszy nanoszę
słowa, muzykę, nagie ciało
przez mgłę wyczuwam
słodki dotyk twoich ust
na obrzeżu kubka z kawą
jakby zamazane były
gorzką czekoladą
