X
Lego
wolny
2019-08-04 11:46
Z nami można wybudować świat.
Z nami można wyrosnąć ponad
bloki. Wśród nich mieć piękną, pełną
półmisków i gości kuchnię. Salon z telewizorem,
kilka łóżek, na których można położyć tych,
którzy nigdy się nie wyspali.
Można posadzić drzewa i wyreżyserować
ogród, pełen śmiechu oraz dojrzałości.
Można rozstawiać ludzi po kątach,
niektórych nazwać przyjaciółmi i
odwzajemnić ich spojrzenia. Na pragnienia
odpowiedzieć plastikowym samolotem
albo kolejką.
Czasem skrzydło, czy wagonik
wpadnie pod szafę.
Jest nas tyle, że znajdzie się następny.
To dlaczego – to dziecko – tak płacze ?
Ocena wiersza
Wiersz nie został jeszcze oceniony.
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Chris(*)
2019-08-07
Nie ukrywam że bardzo cenię sobie wiersze Pani Marty.
"Można rozstawiać ludzi po kątach" - świetne. Zakończenie wiersza mnie rozbroiło. Dlaczego płacze? Tutaj Autorka według mnie trochę droczy się z Czytelnikiem. Bo doskonale wie dlaczego płacze i można na ten temat napisać rozprawkę lub tylko kilka słów wyjaśnienia. Z drugiej strony świat lego jest dość fantazyjnie, żeby nie powiedzieć fascynująco opisany ale... jest jedno ale... jest pisany z perspektywy dorosłego hi.
"Można rozstawiać ludzi po kątach" - świetne. Zakończenie wiersza mnie rozbroiło. Dlaczego płacze? Tutaj Autorka według mnie trochę droczy się z Czytelnikiem. Bo doskonale wie dlaczego płacze i można na ten temat napisać rozprawkę lub tylko kilka słów wyjaśnienia. Z drugiej strony świat lego jest dość fantazyjnie, żeby nie powiedzieć fascynująco opisany ale... jest jedno ale... jest pisany z perspektywy dorosłego hi.
Autor poleca
Autor na ten moment nie promuje wierszy
Inne wiersze z tej samej kategorii
rozerwane dusze
- samisen
Od dziś...
- Masalaje
* (był taki piękny...)
- Marta Surowiecka
Słaby wiersz o jeszcze słabszej miłości
- K. N.(*)
Życie w skrócie…
- Kornel Passer
Marmur
- Aga16
Mojej Matce (Prolog)
- Adam Nowaczuk
Metamorfoza
- Bronisława Góralczyk(*)
Raj czy ...
- Koniec.(*)
Robinson i Piętaszek z plaży Akwitanii
- Michał(*)
Inne wiersze tego autora
* (dzisiaj rano listonosz...)
* (szukanie punktu odniesienia...)
* (noc oblazła starością...)
* (o ogień trzeba dbać jak o psa...)
* (przeciąga się enigmatycznie...)
* (zwykle szliśmy pod górę...)
spinka
* (wystarczyła chwila...)
* (dzisiaj nie chcę myśleć o tym...)
* (kiedy wracasz...)
* (mężczyzna, który jest za drzwiami...)
* (słońce drży...)
STRACH
sztuka spontaniczna
* (za mało jest tej poezji...)
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności