Księżyc zmienia swoje twarze. Ludzie często próbują utrzymywać ciągle tę samą, aż coś nie wytrzyma.
Pomalutku, coś zmienić, po głowie tej samotności ;)
Pomyślnosci 🌞

I wykiełkował super wiersz!
Pozdrawiam :)

Pojawia się w treści pewnego rodzaju mistyka. Lubię takie klimaty.
Pozdrówki z podobaniem 🌟👍

Wspaniały wiersz, dla mnie najlepszy z Twoich na TW (tylko te znam). Pozdrawiam serdecznie :)

Jest w nim coś tajemniczego i wzbudza lęk...wtedy samotność jest najbardziej odczuwalna...
Pozdrawiam serdecznie :)

Tak, księżyc działa na psychikę, podpatruje zakochanych, jest jasna i ta ciemna strona , głęboka refleksja, pozdrawiam ciepło.
6/5

Księżyc potrafi nieźle namieszać, pozdrawiam wszystkich interpretatorów a autorce zostawiam samotne gwiazdeczki.

Super połączenie z "Dark Side of the Moon". Ciemna strona Księżyca niejedno ma znaczenie. Dla mnie to bardziej tajemnica niż samotność, ale z wierszem się nie dyskutuje... Serdecznie pozdrawiam)

Wspaniały wiersz!
Ta zasiana trawa, czyli nowe marzenia mają dużą szansę powodzenia...
Człowiek nigdy nie jest tak samotny, jak mu się wydaje. Spacerujemy po ciemnej
stronie księżyca, ale zawsze jest w nas nadzieja na nowe.
Przy pierwszej kwadrze księżyca, kiedy go przybywa, nabieramy powoli wigoru i optymizmu do życia. Wpływ księżyca na wszystkie organizmy żywe, a także rośliny jest znany
człowiekowi.
Zafascynował mnie Twój wiersz.
Jego głębia. Samotność jest w pewnym stopniu wpisana w nas.
Nosimy w sobie i jasną i ciemną stronę... nasza psychika jest bardziej
skomplikowana niż nam się wydaje.
Księżyc "wyciąga" z nas nasze nostalgie... jego światło oddziałuje na naszą duszę, czujemy się
tacy malutcy, gdy patrzymy w niebo. Nasila się w nas radosna chęć życia... takie momenty uwypuklają się najbardziej podczas pełni.
Złożony, wielopłaszczyznowy wiersz.
Można różnie interpretować.
Doskonała puenta.
6/5.
Serdecznie pozdrawiam

samotność
i za dnia bywa
kosmiczną prawdą
o wieczności

Świetny wiersz.

Po ciemnej stronie księżyca błądzi nie tylko Eleanor...tam błądzi więcej samotnych ludzi. Zapatrzeni w blask księżyca być może nie dostrzegają siebie nawzajem ,a mogliby, bo wtedy problem tej samotności byłby rozwiązany...Bardzo mi się podoba ten wiersz, odnajduję się w jego przesłaniu...Pozdrawiam serdecznie :)

Ciekawie o wpływie księżyca na psychikę. Co myślisz o wycięciu "był" z dziewiątego wersu i zamianie "mojej" na "jej"? Pozdrawiam:)

"Kwadra" ukazuje postać Eleanor, która doświadcza samotności, będącej nie tylko nocnym zjawiskiem, lecz prawdą obecną i w ciągu dnia, niczym ciemna strona księżyca. Księżyc, ze swoim zimnym blaskiem, staje się symbolem tej odległości i chłodnej, kosmicznej samotności, w której nawet najdziwniejsze myśli kiełkują jak trawa zasiana przez „szaleńca”. Czasami samotność jest jak odległy blask księżyca - piękna, choć zimna i nieosiągalna, a mimo to pozwala, by myśli swobodnie wzrastały.

Cudne wersy. Podziwiam talent. Przepięknie 🤗

Poświata księżyca niesie
tajemnicę nocy.
Ślę moc serdeczności:)