Twoje Wiersze - senny żniwiarz

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

14 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

vittoriakonieczkoo

ponad dwanaście godzin temu

Przepiękny wiersz!

Agata Agata

2025-04-14

To wers y praw ie mi s ty czne z mag ią w śr od ku 💯

ajw

2025-04-14

Pięknie ubrałaś myśli w słowa. Piękny, plastyczny, trochę surrealistyczny wiersz :)

kuqu

2025-04-14

czuję emocje kiedy czytam... i niestety znam aż za dobrze tego "żniwiarza"...
Trzymam za Ciebie kciuki...

samisen

2025-04-14

Ziaren może już nie wyzbieramy z zamarzniętej ziemi, wydziobią je ptaki... ale zawsze możemy rozsypać nowe nasienie na odpowiednio przyggotowane podłoże. Grunt to wyciągnąć wnioski... 😀
6/5
Pozdrawiam

Rusticus ^(*)

2025-04-14

Lutfibrodalnie

Rosa

2025-04-14

Przejmująco smutno, w dobrym wierszu!
Pozdrawiam:)

jobo

2025-04-14

Mogą być fajne błędy
Gdy nowe
Urokiem świeżosći się goją

Szac i deszcz gwiazd!

klaks

2025-04-14

Piękny, życiowy wiersz, kluczowym punktem jest dla mnie strofa,w której mowa o błędach. Za każdym razem kiedy przeżywamy miłośc, jest ona tak samo nowym i oślepiającym uczuciem, trudno uczyć się na starych błedach.
Pozdrawiam serdecznie :)

Osiaki1

2025-04-13

Przymglone lustra, ładna metafora... nadzieii. Chociaż w tej onirycznej mgle zamajaczył mi obraz Eleanor -"kobieta zbierająca ryż w kosciele". Z szacunkiem - Grzegorz.

sturecki

2025-04-13

Miłość zgasła, a z nią wszystko – noc zamienia się w senne żniwa, w których nie ma już miejsca na wzrost czy nadzieję. To, co kiedyś było namiętne i pełne blasku, teraz tylko przemknęło i znikło, nie zostawiając nauki ani przyszłości.
Wiersz mówi o przemijaniu uczuć, które mimo intensywności zostają jedynie cieniem w lustrze wspomnień – pięknym, ale już nieżywym.
6/5

Krystek

2025-04-13

Nie ma dobrej prognozy taki zawiązek.
Ślę moc serdecznych pozdrowień:)

Waldi1

2025-04-13

pięky wiersz ( smutny ) lecz miłość nigdy nie umiera ..ona jest w nas gdy świat i bliski serca nas zwodzi ... to co mamy w sercu jest jak blask gwiazd ... który przyciąga piękno ...a człowiek uczy się całe życie i często biedny umiera ... a jeszcze przed śmiercią ma przebłysk żalu ze za życia swoją miłość uśmiercił zamiast ja rozdawać jak kiście winogrona ... nic nie jest nam dane zna zawsze ...jeśli sami o to nie zadbamy to to piękno miłości będzie spoglądało w przymglone lustro ... pozdrawiam serdecznie ...