Twoje Wiersze - z perspektywy czasu

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

10 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

maciejka

2024-11-23

Bardzo nastrojowy wiersz. Cieszę się, że mi nie umknął...
Pozdrawiam :-)

Moona@

2024-11-23

Ten fragment
/za jesiennymi drzwiami
za dużo samotności
przypada na nas dwoje
w postaci
bynajmniej nie lirycznej

coś było coś minęło/
dotyka szczególnie...
Pozdrawiam

Kornel Passer

2024-11-22

"Za dużo samotności przypada na nas dwoje". Wiersz zatopiony w melancholii i smutku, ale w tym wierszu dzieje się o wiele więcej niż by się mogło wydawać po pobieżnej lekturze. Pozdrawiam:)

Monia

2024-11-22

Czasem nawet we dwoje można czuć się samotnym pozdrawiam serdecznie 👍

Zenek 66 Sielski

2024-11-21

Piękny wiersz z dobrym warsztatem
miło mi były pieścić oko w czytaniu
Pozdrawia serdecznie

Maciek.J^(*)

2024-11-21

bez dwóch zdań: jestem na TAK

Gminny Poeta

2024-11-21

Smutno gdy w dwojgu jest dużo samotności. A jesień bywa taka piękna. Pozdrawiam z uśmiechem:)))

JoViSkA

2024-11-21

Pięknie wyrażona nostalgia...przywołując wspomnienia, analizujemy wszystko jeszcze raz dlaczego przeminęło coś bezpowrotnie...
Pozdrawiam cieplutko Eleanoro :)

Elżbieta

2024-11-20

Czas zmienia perspektywę, innaczej patrzymy na siebie i co innego cenić wraz z jego upływem.
Pozdrawiam serdecznie:))☀️

klaks

2024-11-20

Piękny wiersz :)
Pozdrawiam serdecznie;) 6/5

Synchroniczność zdarzeń ^(*)

2024-11-20

Niedookreślona treść zmusza to poszukiwania przekazu dużo głębiej

Krystek

2024-11-20

Jesienne smutki sprawiają,
że potrzebujemy bliskości.
Ślę moc serdeczności:)

Annna2

2024-11-20

jak ona z obrazu Leonarda da Vinci
ładnie
5/6

LydiaDel

2024-11-20

Z perspektywy czasu zmieniamy spojrzenie, a także nasze odczucia, bo czasu, a tym samym chwili nie da się zatrzymać. Kiedyś w atmosferze naładowanej uczuciami, dziś stonowanej. Piękne połączenie z jesiennym przemijaniem. Serdeczności

sturecki

2024-11-20

Wiersz z nutą nostalgii przedstawia przemianę emocji i relacji na przestrzeni czasu, gdzie miłość, kiedyś drgająca pożądaniem, ustępuje miejsca samotności i cieniom minionych chwil. To refleksja o przemijaniu, o tym, jak to, co kiedyś było pełne życia, dziś wydaje się ciężarem wspomnień i niezaspokojonej tęsknoty.
Czasem jesień nie tylko krajobrazu, ale i serca, przynosi więcej pytań niż odpowiedzi.