Pamiętamy. I nasze dzieci też będą pamiętać i wnuki...
To nie pięć sekund to otchłań wieczności.
Pięknie napisane.

Bardzo ważny przekaz w znakomitej formie.

Pozdrawiam Anno :)

Ważne i potrzebne słowa.

A w tej ciszy słychać krzyk.......
Znakomity wiersz.
Pozdrawiam.

Cenny jest twój cykl Pięć sekund czasu bo przypomina nierzadko zapomniane fakty z historii
w dodatku robisz to w formie wierszowanej co wcale nie jest łatwe
dziękuję Aniu za ten wiersz i oczekuję kolejnych...

Wszystko już zostało powiedziane, napisze tylko - dobry wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)

Aniu, poruszyłaś temat bolesny, z którym borykamy się od lat, nie będę powtarzała tego co już napisali poprzednicy ... sądziliśmy, że takie bestialstwo nie ma prawa się powtórzýć i jak bardzo myliśmy się ... i tylko cisza ...
Pozdrawiam

Ból poprzecinany ciszą, bo czym można nakarmić przeszłość, jak nie ciszą. Nie wolno nam wybierać pomiędzy życie, a życie.
Marzenie Jaremy życia we wspólnocie i wielonarodowość nie mogła się ziścić. Mąż mordował żonę, matka dzieci.
Jirme-jahu imię oznaczające: podnieś się z upadku i idź dalej. Czy to przypadek?
Wiśniowiec siedziba magnaterii polskiej, miejsce rzezi Polaków przez Kozaków i miejscowych prawosławnych. Przez tych co razem żyli, mieszkali i się kochali. Razem zakładali rodziny.
I on: Zygmunt Jan Rumel poeta i "Mały" polski dowódca wojskowy wierzył, że można żyć razem i mieć:

DWIE MATKI
Dwie mi Matki-Ojczyzny hołubiły głowę –
Jedna grzebień bursztynu czesała we włos
Druga rafy porohów piorąc koralowe
Zawodziła na lirach dolę ślepą – los...
Jedna oczom tańczyła pasem złotolitym,
Czerep drugą obijał – pijany jak trzos –
Jedna boso garnęła smutek za błękitem –
Druga kurem jej piała buntowniczych kos
Dwie mnie Matki-Ojczyzny wyuczyły mowy –
W warkocz krwisty plecionej jagodami ros –
Bym się sercem przełamał bólem w dwie połowy –
By serce rozdwojone płakało jak głos... Rok 1941

Jednak stało się inaczej. Tym którym wierzył krzyczeli banderowskie hasło: „Rezać Lachów”

Czy dzisiejszy czas zatoczył historii koło? Co zrobimy?

Pozdrawiam

ja pomilczę ... mając swoje myśli w sercu ,,, tu Cisza moja będzie najpiękniejsza ...

Dobry wiersz, w jakimś sensie nostalgiczny względem przeszłych, bądź utraconych pokoleń. Widać w nim złożoną warstwę kontekstu historycznego odwołującą się do kilku okresów. Temat ewidentnie dotyczy trudnych stosunków pomiędzy różnymi społecznościami, na przestrzeni dziejów i tragedii jakie z nich wynikły. Podoba mi się w konstrukcji jako przerwę pomiędzy strofami zastosowanie słowa "cisza" jeszcze bardziej podkreślającego wydźwięk utworu, w szczególności na końcu. Na pewno całość składania do refleksji nad troską o siebie, swoją społeczność i ciągłą walką o swoją tożsamość narodową. Pozdrawiam

Dzielny człowiek i chciał okazać dobrą wolę, podobnie jak przywódcy Państwa Podziemnego, którzy polecieli do Moskwy i tam zostali zamordowani. Trudne tematy. Pozdrawiam