Status quo
Zapomnieć o Konradzie,
zrzucić płaszcz, niech go mole zjedzą.
Pytania ważne i ważniejsze,
status quo zachować?
Takie miazmaty zbiorowe.
Teatr Narodowy wystrzegał się eksperymentów,
łącząc klasykę ze współczesnością.
Relegować go na ulice
zamknąć w ich sanktuariach trybuny.
Po co, czy w ogóle?
Przymiotnik z rzeczownikiem wypchać
poza szczegółem.
Po drugiej stronie lustra jestem ja
piórami wypchane kieszenie.
W szalikach które rozwiewa wiatr,
a przecież Bóg znów się starał.
Muszę kończyć, czas czeka.
Hej! Do widzenia, pa, nara.