.




Twoja dusza jest jak pejzaż czarujący,
Nocny pejzaż, w którym tańczą do świtania
Roje dziewcząt - masek setki i tysiące,
Smutnych masek w fantazyjnych swych przebraniach.

I śpiewają jakąś piosnkę minorową
O miłości, co zwycięża, życiu godnym,
Lecz nie wierzą swojej pieśni cichym słowom,
Co mieszają się z księżyca blaskiem chłodnym -

Ze smutnymi promieniami, co sprawiają,
Że umilkły i usnęły ptaków chóry,
A fontanny łez tysiące wylewają,
By w ekstazie chłostać nimi swe marmury.


Oryginał:

Votre âme est un paysage choisi
Que vont charmant masques et bergamasques
Jouant du luth et dansant et quasi
Tristes sous leurs déguisements fantasques.

Tout en chantant sur le mode mineur
L'amour vainqueur et la vie opportune
Ils n'ont pas l'air de croire à leur bonheur
Et leur chanson se mêle au clair de lune,

Au calme clair de lune triste et beau,
Qui fait rêver les oiseaux dans les arbres
Et sangloter d'extase les jets d'eau,
Les grands jets d'eau sveltes parmi les marbres.





.