Twoje Wiersze - * * *

* * *

rymowany

2025-09-17 00:00

17 września - w rocznicę napaści Związku Sowieckiego na Polskę obchodzimy Dzień Sybiraka.
To im - tym co przeżyli i są wśród nas i tym co pozostali na nieludzkiej ziemi - dedykuję ten wiersz.

.

Wikt podły, kiepskie namioty,
Śniegiem mroźny wiatr wieje...
- Masz topór i do roboty,
A rąbiąc już się rozgrzejesz!

Tajga to drzewa do nieba
Aż po horyzont i dalej...
Ilu Polaków potrzeba,
Żeby ją wyrąbali?

Gdy z nich nie będzie korzyści
Niech padną i niech zdychają,
Bo zabór trzeba oczyścić
Z ludzi, co pamiętają.

.

autor

Jastrz

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

9 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Jan Kępiński

2025-09-18

Niestety to się powtarza. Teraz mamy Palestynę.

sturecki

2025-09-17

Tytuł niepotrzebny ... treść uderza jak mroźny podmuch, przypominając los zesłanych na Sybir.
Dobitnie pokazuje, jak okrucieństwo chciało wymazać pamięć razem z ludźmi.
Przesłanie jest oczywiste: niech żyją w naszej pamięci ci, których chciano zakopać w śniegu.
6/5

Marek Żak

2025-09-17

Przyjaciel mojego taty został, jak wielu po wschodniej stronie Bugu. Po skończeniu medycyny we Lwowie został zabrany, jako element niepewny - do resocjalizacji, w okolice Irkucka na wyrąb Tajgi. Przeżył, potem pracował jako lekarz. Nie wrócił do Polski. nawet, jak już mógł.

JoViSkA

2025-09-17

Mój dziadek był jeńcem i przeżył Syberię, wrócił jego mroczny cień, który zabrał ze sobą piekło do domu, rodzina miała przerąbane...dosłownie...
Pozdrawiam Michałku

Jastrz

2025-09-17

Mój dziadek miał więcej szczęścia. Na zsyłce był niecały rok. Trafił tam w listopadzie 1940 za odmowę przyjęcia sowieckiego obywatelstwa, a potem przyszła "amnestia" i zwolnili go do armii Andersa.