Twoje Wiersze - * * *

* * *

rymowany

2025-09-17 00:00

17 września - w rocznicę napaści Związku Sowieckiego na Polskę obchodzimy Dzień Sybiraka.
To im - tym co przeżyli i są wśród nas i tym co pozostali na nieludzkiej ziemi - dedykuję ten wiersz.

.

Wikt podły, kiepskie namioty,
Śniegiem mroźny wiatr wieje...
- Masz topór i do roboty,
A rąbiąc już się rozgrzejesz!

Tajga to drzewa do nieba
Aż po horyzont i dalej...
Ilu Polaków potrzeba,
Żeby ją wyrąbali?

Gdy z nich nie będzie korzyści
Niech padną i niech zdychają,
Bo zabór trzeba oczyścić
Z ludzi, co pamiętają.

.

autor

Jastrz

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

8 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

sturecki

ponad dwanaście godzin temu

Tytuł niepotrzebny ... treść uderza jak mroźny podmuch, przypominając los zesłanych na Sybir.
Dobitnie pokazuje, jak okrucieństwo chciało wymazać pamięć razem z ludźmi.
Przesłanie jest oczywiste: niech żyją w naszej pamięci ci, których chciano zakopać w śniegu.
6/5

Marek Żak

ponad dwanaście godzin temu

Przyjaciel mojego taty został, jak wielu po wschodniej stronie Bugu. Po skończeniu medycyny we Lwowie został zabrany, jako element niepewny - do resocjalizacji, w okolice Irkucka na wyrąb Tajgi. Przeżył, potem pracował jako lekarz. Nie wrócił do Polski. nawet, jak już mógł.

JoViSkA

ponad dwanaście godzin temu

Mój dziadek był jeńcem i przeżył Syberię, wrócił jego mroczny cień, który zabrał ze sobą piekło do domu, rodzina miała przerąbane...dosłownie...
Pozdrawiam Michałku

Jastrz

ponad dwanaście godzin temu

Mój dziadek miał więcej szczęścia. Na zsyłce był niecały rok. Trafił tam w listopadzie 1940 za odmowę przyjęcia sowieckiego obywatelstwa, a potem przyszła "amnestia" i zwolnili go do armii Andersa.