Twoje Wiersze - Świątynia w ognu (1936)

Świątynia w ognu (1936)

wolny

2025-06-08 08:49

Z cyklu: "Świątynia, która wciąż rośnie".

 Bratobójcza wojna trwa,
rozdziera serce Hiszpanii.
Bez litości płynie krew,
nie pytając o świętość.

Spłonęły plany, modele -
wiatr porozwiewał popioły.
W sercu zostało na trwale
to, czego nie zwęglił ogień.

Została pamięć i wiara,
że trzeba zacząć od nowa.
Cierpienie rodzi nadzieję -
ruszyła wnet odbudowa.

autor

LydiaDel

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

8 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Izka1^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Bratobójcza wojna rozdzierająca serce Hiszpanii to mocny i trafny obraz. Pozdrawiam serdecznie

JaSnA7

ponad dwanaście godzin temu

Wojna jest straszna...
Pozdrawiam serdecznie:)
⭐️🌿

LydiaDel

ponad dwanaście godzin temu

Tak, a wtedy wojna domowa w Hiszpanii, brat z bratem. Serdecznie pozdrawiam

Elżbieta

dzień temu

Trudne czasy, wojna bratobójcza, to największa ohyda, kosi ofiary, ludzi i kulturę, niszczenie świątyń, stało się racją stanu. Z tym większym podziwem należy ocenić decyzję kontynuacji budowy!
Wiersz bez zbędnych słów i upiększeń, taki jaki powinien być!
Pozdrawiam serdecznie, Lidio:)⭐

LydiaDel

ponad dwanaście godzin temu

Brat walczy z bratem, to najgorsze, co może być. Z datków i jałmużny odbudowano, bez dotacji państwowych. Teraz turyści finansują. Warte podziwu. Serdecznie pozdrawiam, Elu.

andrew

dzień temu

...
nie myśli burzą mury
w imię utopijnych racji
...
Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

legenda

dzień temu

Mądrze miłość jest świątyni naczyniem :)pozdrawiam6/5

sturecki

dzień temu

Gdy ogień niszczy świątynię, można by myśleć, że to koniec – ale zostaje coś silniejszego niż kamień: wiara, że trzeba zacząć jeszcze raz. Wiersz twardy jak fundament – o tym, że świętości nie da się spalić.
6/5