Twoje Wiersze - Płaczące wersy

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

8 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Izka1^(*)

2025-05-10

Mocny i poruszający sonet, który skutecznie wykorzystuje tradycyjną formę do wyrażenia głębokich emocji związanych ze zniszczeniem i stratą wojenną. Treść jest przejmująca i uniwersalna. 6/5 Pozdrawiam serdecznie

LydiaDel

2025-05-11

Czy to coś zmieni, kogoś te słowa dotkną? Nie tych, co mają coś do powiedzenia, bo oni na poezję nie mają czasu.
Ale, mam taką potrzebę, więc piszę. Dziękuję i serdecznie pozdrawiam

Larisa

2025-05-09

Bardzo piękny i poruszający prawdą, sonet!
Prawda, która boli i szczypie... jak świeża rana.
Wymowny tytuł.
5/6.
Serdecznie pozdrawiam w zamyśleniu.

LydiaDel

2025-05-09

Dziękuję za komentarz i serdecznie pozdrawiam

hibiskus

2025-05-09

Witaj,

bardzo wzruszając a treść...

Aż serce ma ochotę krwawić z bezsilności...

Pozdrawiam serdecznie.

LydiaDel

2025-05-09

Dziękuję za komentarz i gwiazdki. Serdecznie pozdrawiam.

hibiskus

2025-05-09

sorrki 5/6 dodałam.

Nicość

2025-05-09

To dobry, dojrzały wiersz z silnym przekazem humanistycznym i poetyckim wyrazem cierpienia. Wymaga jedynie drobnych szlifów, by wydobyć pełnię jego siły – szczególnie w końcowych wersach. Masz talent do tworzenia wzruszających, refleksyjnych obrazów, które zostają w pamięci. Wers: „W chaosie wojen otwiera podwoje”
Jest lekko niejasny – kto/co otwiera podwoje? Anioł? Pokój? Warto doprecyzować albo wzmocnić metaforę. Pozdrawiam

LydiaDel

2025-05-09

Tak, niejasność jet chciana. Niech czytający sobie trochę pogłówkuje. Poza tym, czytelnik ma przestrzeń na własne interpretacje, bo czytając maluje sobie swój własny obraz do mojego tekstu. Tak jak i Ty. I to jest absolutnie w porządku.
Dziękuję za wnikliwy komentarz i serdecznie pozdrawiam.

Krystek

2025-05-09

Piękny wzruszający wiersz. W pełni oddaje
ciężar cierpienia i zniszczenia z iskierką
nadziei.
Śle moc serdecznych pozdrowień:)

LydiaDel

2025-05-09

Tak, to jest tak bolesne, ze historia nie nauczy nas żyć w pokoju. Ci, co prowokują wojny siedzą w luksusowych bunkrach, a innych wysyłają na front. Ludzie giną, cierpią, głodują. Po co, dla kogo? Serdecznie pozdrawiam Krysiu.

Elżbieta

2025-05-09

Bolesny temat, a forma realizacji wyjątkowo dobrze wpisuje się w powagę i smutek jego opisania!
5/6
Pozdrawiam serdecznie, Lidio:)⭐

LydiaDel

2025-05-09

Elu, Ty zawsze znajdzie pasujące słowa. Dziękuję także za gwiazdki i serdecznie pozdrawiam

andrew

2025-05-09

Życie, wiara na nowo powstaną.
Do następnego razu.
Tacy jesteśmy. Nie lubimy spokoju.

Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

LydiaDel

2025-05-09

Ale my mamy tylko jedno życie do dyspozycji i następnego razu nie będzie z nami. My lubimy spokój, tym na "górze" odbija. Serdecznie pozdrawiam

sturecki

2025-05-09

Autorka ujęła w wersy sonetu, jak to w świecie pełnym zniszczeń i bólu, gdzie życie obraca się w gruzy, wciąż tli się nadzieja – jak stokrotki na betonie czy anioł, który czuwa nad mogiłą. To obraz wojny, ale też wołanie o pokój i człowieczeństwo. Z wiersza da się wysnuć puentę, że nawet w największym cierpieniu może zakwitnąć coś dobrego – jeśli tylko nie zgasimy w sobie łez i serca.
6/5

sturecki

2025-05-09

Zgoda – człowieczeństwo nie zna granic ani frontów, a miłość to jedyna emigracja, którą warto odbyć z własnej woli.

LydiaDel

2025-05-09

Dosłownie, zachowajmy człowieczeństwo, nawet w okresach wojen i zatargów. Nie bądźmy obojętni na ból i cierpienia innych, co muszą uciekać przed wrogiem. Nikt nie opuszcza ojczyzny chętnie. Albo musi, bo jest ścigany, lub z miłości - a to miły powód. Serdecznie pozdrawiam.