Błądzę wokół znajomych mi dobrze twarzy,
Czuję wyraźnie ich emanujące uczucia.
Złość,
Żal,
Rozgoryczenie i niezrozumienie,
Odbijają się od ich smutnych, bladych oczu.
Krzyczę w nicość,
Łzy płyną po moich policzkach.
Dotykam ich twarzy,
Lecz nie czują...
Pozwólcie mi wytłumaczyć!
Żyję w szklanym pudle,
Życie w szklanym świecie.
Kraina Duchów...
Kiedyś wszyscy tu będą,
Kiedyś wszyscy tu ze mną będziecie...
Niesie mi to obraz, jakby ktoś pukał z drugiej strony szyby, której nikt już nie potrafi otworzyć.
A po chwili staje się jasne, że to wołanie o zauważenie, o ostatnią próbę powiedzenia: „ja tu jestem, nawet jeśli mnie nie słyszycie”.
Więc powiem tak – jak człowiek czuje się jak duch, to chce choć raz, żeby ktoś zobaczył go naprawdę, bez tej całej szyby między nami.
6/5
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.