Twoje Wiersze - Piękność lasu

Piękność lasu

rymowany

2024-09-06 16:08

Uwielbiam słońce i leśną ciszę,
Gdy wiatr mnie z boku na bok kołysze.
Lubię ociekać majowym deszczem,
Słuchać skowronków i polnych świerszczy.

Jestem odporna na mróz i suszę,
Czasami płaczę kiedy się wzruszę
Nad losem moich leśnych kompanów.
Łzy me żywiczne lecą jak z kranu.

Igły mam długie, aż nie wypada,
Czasem je jednak barczatka zjada.
Smukła, dostojna, piękna urosłam
Znasz moje imię? Tak, jestem sosna.

GrzesioR
05-09-2024

autor

GrzesioR

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

sturecki

2024-09-07

Autor oddaje urok i charakter sosny, łącząc naturalne cechy drzewa z osobistymi odczuciami i emocjami. Metaforyczne wyrażenia, takie jak „żywiczne łzy” czy „barczatka zjada,” dodają tekstowi uroku, tworząc ciepły obraz leśnej piękności. Treść wiersza ukazuje sosnę jako reprezentantkę lasu, opisując jej cechy, emocje i związek z otaczającym środowiskiem. Sosna, opisana z czułością i osobistym tonem, symbolizuje całokształt leśnej estetyki i harmonii, co idealnie koresponduje z tytułem.