Byłeś Noe ostrzeżony,
Przez Stwórcę powiadomiony.
Arkę zdążyłeś zbudować,
Wszelki dobytek w niej schować.

Mnóstwo zwierząt i rodzinę
Uchroniłeś w tę godzinę,
Która tak bolesna była,
Wielu ludzi potopiła.

Ślązacy są dziś w rozpaczy,
Powódź na ich los nie patrzy,
Niszczy wszystko na swej drodze,
Sprzęt zatapia w mętnej wodzie.

Rzeki deszczem zasilane,
Obficie wodą wezbrane,
Z swoich brzegów wystąpiły,
Wsie i pola podtopiły.

Do licznych miast też się wdarły,
Ludzi z dobytku obdarły.
Niektórzy wszystko stracili,
Czego się tu dorobili.

W genach ludzie przyjaźń mają,
Do pomocy się włączają.
Empatia i solidarność
Pobudziły ludzką sprawność.

Współbraci nie zostawili,
Do pomocy przystąpili
Pojedynczo i grupowo,
Zespołowo i rządowo.

Pomoc sprawnie postępuje
I nadzieje prognozuje.
Unia pomoc oferuje
I gotówkę asygnuje.