Chwyta za serce taka szczytna prośba do istot "lepszych" by nie opuszczały podmiotu lirycznego. dobre pełne prośby błagania trochę rozpaczy i żali i strach odpowiednio zmieszane emocje i uczucia tworzą ciekawy koktajl :) coś na kształt inwokacji z Pana Tadeusza

konstruktywna krytyka: partykuła "boś" posiada odmianę przez liczby i osoby. gdy zwracasz się do adrestata w drugiej osobie liczby mnogiej musisz użyć odmiany "boście" bądź zastąpić to zwrotem "bo wyście". W tym przypadku proponuję jednak zmienić po prostu na "bo" w ten sposób nie zmieni się liczba sylab i akcent wyrazowy wiec i rytm wersy też nie straci
Poza tym partykuła "boś" to pozostałość po czasie zaprzeszłym (tak w polskim kiedyś istniał) przykład "cieszę się boś zrozumiał czyli Ja się cieszę bo Ty zrozumiałeś. Czyli zwracasz się do kogoś teraz o czynność którą on już wykonał. Jeśli zwracasz się do kogoś o jakaś czynność którą nadal wykonuje "boś" odpada bo będziesz używać czasu teraźniejszego. Także polecam zmienić na partykułę "bo"