Twoje Wiersze - Nie oddam żebra, ole!

Nie oddam żebra, ole!

wolny

2025-07-06 23:15

Nie chce się wymazać z pamięci
tamto okno
krople deszczu w wyścigu
goniły się od góry w dół
najszybsza zjadała inne...

Mały człowiek z nosem przy szybie
z nadzieją i wiarą,
co góry mogłaby przenosić
czekał co przyniesie nowy dzień
pokochałem deszcz

Płakać nie było wolno
i rzucić się na podłogę
rozedrzeć szaty
i krzyczeć: ja też jestem

Przezroczysty jak szyba
by choć na chwilę zaistnieć,
nieważne na czyj wzór,
sprzedałem nie raz duszę

Nieobecny w tym zimnym świecie
jak Adam mam swój eden
tępię węże, nie oddam żebra
tu pada deszcz i nie ma szyb

Kropli nikt nie zjada,
każda tam umiera sobą
Tam jestem, jestem, jestem!

autor

szpiek

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

2 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

sturecki

cztery godziny temu

To wiersz o kimś, kto wreszcie przestał się godzić na bycie przezroczystym – nie po to, by być kimś dla innych, ale sobą dla siebie. Bo są miejsca, gdzie nawet deszcz nie odbiera istnienia.
6/5

Smigol^(*)

pięć godzin temu

W twoim wierszu symbolika
Odmierza jak linika
Zdarzenia z przeszłości
Które poruszają w nieskończoności
Dla mnie deszcz
Też nie jest obojętny. Piękny wiersz pozdrawiam