Twoje Wiersze - TECHNOLOGIA W PRADAWNEJ KRAINIE

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

17 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

NO1R^(*)

2024-08-25

Zapatrzeni we własne wygodnictwo już nic nie widzimy. Powoli tracimy instynkty tak bardzo potrzebne w realnie dzikiej przestrzeni natury. Oddaliliśmy się od swego świata a teraz nawet od siebie nawzajem.

Świetny wiersz.
Z pozdrowieniem

sturecki

2024-08-26

Dziękuję za miłe słowa. Pełna zgoda, coraz bardziej oddalamy się od natury i od siebie, zatracając to, co kiedyś było dla nas naturalne.

bez definicji

2024-08-24

Lubię Twoje wiersze. Masz wiele dobrych przemyśleń.

Pozdrawiam serdecznie :)

sturecki

2024-08-25

Dziękuję za uznanie. Będę się starać omijać te złe.

[ GALBA ]^(*)

2024-08-24

Dla mnie to kwestia umiaru w korzystaniu z jednej strony a z drugiej edukacji pokoleniowej. Równowagę często trudno złapać ale sama niestety się nie pojawi.
Wiersz wprowadza zadumę niewątpliwie.
Ciekawie napisane.
Pozdrowionka 🌟👍

sturecki

2024-08-25

To tylko hipoteza, więc równowaga nie rodzi praktycznych skutków.

Waldi1

2024-08-24

każdy powinien mieć swoje skrzydła ... ja je mam i frunę wysoko spoglądając na świat ... pozdrawiam serdecznie ..

sturecki

2024-08-25

Staram się systematycznie czytać o tym uskrzydleniu.

Marek Żak

2024-08-24

Świat wirtualny i real się powinny uzupełniać, ale bywa, że tak nie jest, kiedy choćby o tej ścieżce. Dla mnie problemem jest bardziej umiejętność poruszania się w wirtualnym świecie, której uczę się od dzieci. Pozdrawiam

sturecki

2024-08-24

Tak, dzieci jakby się rodziły z umiejętnością poruszania się po współczesnych urządzeniach technologicznych.

la clamot

2024-08-24

zatrzymanie rozwoju to utopia na dobrą sprawę ponieważ procesy ewolucyjne człowieka to ulica jednokierunkowa i jeśli ktoś chce zawrócić kończy nieciekawie

kłaniam się
wszystkiego dobrego

sturecki

2024-08-24

To tylko hipoteza. Jutro zamieszczę treść o tej samej ulicy, tylko o przeciwnym zwrocie.

Dagmara^(*)

2024-08-24

Technologia weszła w nasze życie codzienne, trudno byłoby teraz powrócić do jaskiń i polowań. Czasem mam jednak wrażenie, że niektórzy nigdy z nich nie wyszli , zmienił się tylko wystrój i sposób polowania... ot takie moje rozmyślania.
Serdecznie pozdrawiam :)

sturecki

2024-08-24

Jutro wybiegnę z tym samym tematem w przyszłość i już mnie ciekawi wrażenie ...

rzabaprzezrz

2024-08-24

Człowiek z telefonem, dokładniej że smartfonem - to definicja człowieka współczesnego, który kompletnie gubi się kiedy nie ma dostępu do internetu... no, muszę już iść do wody:)) Pozdrawiam ciepło 🌞🐸

sturecki

2024-08-24

Niezupełnie tak jest, smartfon to nie jedyny atrybut nowoczesności, ale jeden z licznych.

andrew

2024-08-24

Każda współczesność jest o pół kroku za umysłem.

Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

sturecki

2024-08-24

No bo nie ma nic szybszego od myśli.

^(*)

2024-08-24

To wszystko jest do czasu a jak przyjdzie przełom to wielu nie przetrwa z powodu przemodelowanych jaźni

sturecki

2024-08-24

To tylko hipoteza, bo wiedzieć tego nie możemy.

ajw

2024-08-24

Wiesz.. znajomi chcieli wziąć na basztę w Kazimierzu Dolnym kuzyna. A on na to, ze nie bedzie wchodził, bo widok może sobie zobaczyć na googlach. I to jest też to, o czym napisałeś. Koniec świata! Kolejne pokolenie pewnie w ogóle nie bedzie wychodzić z domu. Dobry temat. Doceniam :)

sturecki

2024-08-24

Robi się ciekawie. Tego typu dyskusje coś wartościowego wnoszą w nasze pisanie.
Wiersz wolny pozwala na elastyczność formy, więc dla mnie, obecność rymu nie jest wadą, o ile nie zakłóca jego rytmu ani przekazu.

amarok

2024-08-24

Tym razem ocenię i docenię: 6/5.
Ale w Twoim wierszu są zabawne fragmenty:

"i tak z dronem w plecaku
który nie zna skrzydeł ptaków"

Dron czy plecak nie zna skrzydeł ptaków?
Bo zgodnie z zasadą ostatniego podmiotu (lub dopełnienia) wbrew intencjom autora - chodzi o plecak...
Musisz staranniej zwracać uwagę na składnię.

Jeśli idzie o treść, to moja ocena jest najwyższa.
Nasza cywilizacja jest bardzo krucha.
Rozbłysk słoneczny z roku 1853 pozbawił świat łączności telegraficznej, a kilkanaście lat temu z tej samej przyczyny bez prądu pozostała znaczna część Kanady.
Z niepokojem obserwuję aktywność Słońca.

Pozdrawiam.

JoViSkA

2024-08-24

Przecież wiem, to był tylko taki mały żarcik :)))

sturecki

2024-08-24

Nie o to w tym wierszu chodzi, co i jak przenosić.

JoViSkA

2024-08-24

Stasiu nie lepiej przyczepić plecak do drona, po co masz go dźwigać? :)))

amarok

2024-08-24

A szkoda.
Bo dopełniaczy w tym wierszu na lekarstwo.

sturecki

2024-08-24

Decyduję się pozostawić tak, jak jest. Jednak plecak wzmacnia kontrast między nowoczesnością a naturą, co jest sednem tego wiersza.

amarok

2024-08-24

Przykład poniżej udowadnia tezę, że nadmiar dopełnień nie służy wierszom.
Skorzystaj z propozycji Iwony, albo sam pokombinuj.

sturecki

2024-08-24

Teraz mam już mętlik totalny. Dla mnie ta fraza jest taka sama i jeszcze rytm zakłóca.

amarok

2024-08-24

Zabawną składnię chcesz zastąpić gramatycznym łamańcem.
Nie przejdzie.
Propozycja Iwony jest znakomita.
Nadmiar dopełnień nie służy wierszom i zamydla przekaz:

"i tak z dronem w plecaku w którym były dziury
który nie zna skrzydeł ptaków"

Klasycznym przykładem zabawnej gramatyki (podobno autentycznym) jest pewnien akt oskarżenia:
"oskarżony zabił swoją żonę z którą miał troje dzieci przy pomocy młotka".
Nic dodać, nic ująć.

ajw

2024-08-24

Przepraszam, że się wtrącę, ale wydaje mi się, że niepotrzebne jest "w plecaku". Nie dość, że wskazuje, że plecak nie zna skrzydeł, to jeszcze ten rym "plecaku-ptaków". Ale to moje skromne zdanie..

sturecki

2024-08-24

Ciekawa uwaga, więc dopytam, powinienem napisać: "i tak w plecaku z dronem
który nie zna skrzydeł ptaków"?

Elżbieta

2024-08-24

Technologia, technologią, ale nie jest w stanie zastąpić prawdziwych, ludzkich odczuć, pomaga i bez niej już trudno się obyć, ale świat i nasze życie kieruje się naturalnymi prawami.
Serdeczności: )⭐