Mój przyjacielu

Czekam na znak życia od Ciebie,
już tyle dni.
A ty milczysz.
Żadnych informacji o Tobie.
Nikt nic nie wie.
Pytałem wszędzie.
Wszyscy nic nie wiedzą.
Jak byś zapadł się pod ziemię.
I nikogo to nie obchodzi,
Myślę że to celowe i zaraz ganie się w myślach,
za te bezsensowne teorie spiskowe.
Jak byś pytał u mnie wszystko ok.
Żona się złości że jak wariat siedzę w oknie czekając na listonosza.
Ale co ona tam może wiedzieć.
W zeszłym tygodniu meble kupowaliśmy.
Wiesz taka wielka szafa.
Czterodrzwiowa,
taka jak u Ciebie.
Bez ciebie trudno było to złożyć.
Moja piękna nie nadaje się na pomocnika.
Jak to kobieta.
I nawet piwo po robocie bez ciebie gorzej smakuje.
Pamiętasz mówiłeś że to czeskie kraftowe jest świetne
Można już kupić w naszym osiedlowy spożywczaku
Namówiłem kierownika tego sklepu żeby zamówił na próbę
wiesz tego łysego Zbyszka co żeśmy z nim kilka razy...
Nieważne milczysz
...
I żona narzeka że komputer chodzi cała dobę.
Do tego że ona nic nie może ściągnąć bo na poczcie jestem zalogowany.
Wiesz żeby móc szybko odpowiedzieć,
jak już w końcu napiszesz.
Ale tylko spam przychodzi.
Ona mi ostatnio próbuje wmówić że chory jestem.
Na głowę.
Byliśmy u takiego jednego konowała,
strasznie mnie zdenerwował.
Wścibski taki, ciągle pytał czy dobrze się czuje czy ze mną w porządku.
A jak o ten wypadek zahaczył to myślałem ze go rozniosę.
Patałach, normalnie wtyka nos gdzie nie trzeba.
Żonie dał receptę.
Wykupiła te tabsy i teraz je łykam,
i taki ospały jestem.
Przypomina mi się jak to było z tym wypadkiem.
Wiesz no długo leżałem w tym szpitalu.
Ciebie zwolnili szybko,
tak słyszałem.
Wiesz, oni wszyscy mówią
że nie żyjesz.
Wiem doskonale co kombinują.
Chcą we mnie wzbudzić poczucie winy.
Ale się zdziwią jak wrócisz. Więc wiesz...
Nie zamulaj już tylko dawaj, dawaj.
Bo tu wszyscy czekają.