X
Cisza
rymowany
2024-01-24 17:27
i cały drżysz
wibrujesz dniem
by cichła noc
spokojniał sen
poruszasz mną
jak ciepły prąd
miękką jak niebo
silną jak ląd
09.07.2023
wibrujesz dniem
by cichła noc
spokojniał sen
poruszasz mną
jak ciepły prąd
miękką jak niebo
silną jak ląd
09.07.2023
Moje kwanty wypełniła - aż po brzegi.
W każdy kąt wnętrzności weszła...
Ulepiła mnie pokornie - jest najlepsza!
Na pomoście posiedzimy dzisiaj - obie...
Koniec drogi nastał pieszo - wnet popłynę.
Cisza zginie, by powrócić. - Ja nie zginę.
Ja obmyję sobie stopy - ona pluśnie
falą wieczornego drżenia - później uśnie.
Blask księżyca - cudnie woda upiększona,
pomrukuje cicho trzcina - przebudzona.
Upoiła się w słonecznym obcowaniu,
teraz chłodzi dnem jeziora na czuwaniu.
Piasek na dnie połyskuje - szepcą cienie...
Rak przykucnął przy pomoście - ma marzenie,
by nauczyć się do przodu biec - przed siebie.
Czy urodził się na opak? Tego nie wie.
Z niepokory więc się tylko zarumienił...
I przygląda się rybiemu zgromadzeniu:
Łuski mienią się pokornym nawet nocą.
Przed rybakiem uciekają przed północą.
05.03.2021
***Krystyna Szmygiel***
