Twoje Wiersze - Pytanie - Kornel Passer

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

5 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

dla swoich Wochen^(*)

2021-06-21

Przepraszam.... ale patrzę z naukę w ten wiersz ... Nauczmy się w codzienność wplatać poezję, by ubarwić codzienne troski, bo one j tak będą , takie czy inne. Wiersz pełen przekazu😊 W ogóle Panie Kornelu wyrazy uznania dla Pana twórczości

Kornel Passer

2021-06-25

Dzięki serdeczne. Cóż, nie ma innego życia jak codzienne. Zwrot z wiersza "nie było żadnej poezji" ma w sobie trochę przekory, bo jednak o tym powstał ten wiersz. Gdyby Ta , która opiekowała się niepełnosprawną córką pisała wiersze , byłoby jej chyba łatwiej.

BardzoBardzo

2021-06-21

ona jakoś tak dzień za dniem
się zmaga z samą sobą
i idzie pod wiatr
tego co mogła mieć lecz straciła
gdzieś tam u zarania swych dziejów

I sama nie wie czy jest sobą
czy tylko swoimi straconymi
marzeniami
co dzień ból daje się jej
cały na pokaz
innym bo śmiały jest

i ma tylko nadzieję
ona czy ból...?

Pozdrawiam :)

BardzoBardzo

2021-06-21

Być może twoje pytanie będzie bezsensem. w końcu to te różnice są jednym z czynników powodujących, że każdy człowiek jest inny.
Ale mogę się mylić i pytanie będzie warte tego by je zadać :)

Kornel Passer

2021-06-21

Zbyt wielka jest różnica w losie, który dotyka osoby poszczególne... Gdy kiedyś będę miał możliwość, to spytam o tę kwestię Pana Boga.

Staszek Żłobicki

2021-06-21

Czymś naturalnym staje się pytanie jak i kiedy w cierpieniu obecna jest poezja i czy można ja z nim kojarzyć? A nieobecność poezji w opisanym przez Ciebie przypadku, rozumiem jako niezawinioną prozę życia, związaną z niezawinionym cierpieniem. Serdecznie pozdrawiam.

Kornel Passer

2021-06-21

Ciekawa jest Twoja uwaga. Dziękuje Ci za komentarz.

naskraju*^(*)

2021-06-19

Zawsze z głupią śmiercią pojawia się pytanie dlaczego? I smętne gadki, że Bóg tak chciał, że cierpienie uszlachetnia, że jesteśmy wybrańcami są tylko kłamstwem. Z cierpieniem oswajamy się i w samotności pytamy bez odpowiedzi. Twoje słowa też są pozbawione odpowiedzi, jednak bez zbędnego patosu opisałeś odejście i koniec czegoś, z czym nigdy się żywi nie pogodzą.

Pozdrawiam

Kornel Passer

2021-06-20

Dziękuję za komentarz. Stawianie pytań, to czasem wszystko, co może zrobić człowiek w niektórych sytuacjach i lepiej nie próbować wtedy dawać głupich odpowiedzi ...

Baba-Goga

2021-06-19

Nie ma poezji w cierpieniu realnym, boleśnie prawdziwym. Pampers i rurka tracheostomijna nie mają z poezją nic wspólnego. Łatwo powiedzieć patrząc z boku, że cierpienie uszlachetnia. Ks. Tischner zapytany o to u schyłku życia, gdy cierpiał - odpowiedział krótko - "Nie uszlachetnia".
I nie ma nigdy odpowiedzi na pytanie dlaczego?
Bardzo przejmujący wiersz, bez patosu, o który łatwo obserwatorowi.

Kornel Passer

2021-06-19

Dziękuje za życzliwy komentarz i współuczestnictwo w temacie wiersza. Pozdrawiam serdecznie.

Anielska Łza

2021-06-19

Kornelu, nie mam śmiałości, by napisać komentarz... Zostawię tylko gwiazdy mojego zachwytu :)

Kornel Passer

2021-06-19

Dzięki Ci za życzliwość. Pozdrawiam serdecznie.

LidiaM-9

2021-06-19

W nieszczęściu, piękno, które dotąd cieszyło zaczyna irytować, tak jakby było ironią dla cierpienia. Świat zmienia jakby swoje oblicze.
Pozdrawiam serdecznie.

Kornel Passer

2021-06-19

Dokładnie to zjawisko też miałem na myśli. Dziękuje Ci za komentarz. Pozdrawiam serdecznie.

Bronisława Góralczyk^(*)

2021-06-19

Takie wiersze też są potrzebne, choć przeszyte cierpieniem...
Gwiazdki uznania za kunszt Autora i podjęcie wcale niełatwego tematu:)
Serdeczności, Kornelu:) B.G.

Kornel Passer

2021-06-19

Dzięki Ci za życzliwy komentarz. Pozdrawiam serdecznie.

Alchemik^(*)

2021-06-19

Dobry?!
Przepiękny wiersz o cierpieniu i przypadku.
Opiekowałem się niegdyś moją matką, którą potrącił pijany kierowca.
Matka żyje wciąż, choć od tamtego czasu cierpi.
Także podwieszałem ją do sufitu, aby sprzątnąć i umyć.

Sam jestem ofiarą wypadku, ale to z własnej winy. Wskutek nieostrożności straciłem fragment lewej nogi pod pociągiem.
Życie się wtedy zmienia drastycznie.
Ponieważ nie piszę nogami, więc nie wziąłem rozbratu z poezją.
Mam za to więcej doświadczenia dotyczącego cierpienia.

Jerzy Edmund

Kornel Passer

2021-06-19

Z cierpienia i śmierci wzięła się większość pytań filozoficznych... Niestety, dla wielu z nas cierpienie jest nie tylko teoretycznym tematem rozważań...

Marek Żak

2021-06-19

Dobry wiersz, jeszcze potwierdza rolę przypadku i pytanie, dlaczego to mnie się przydarzyło. Z rachunku prawdopodobieństwa wynika, że przy dużej liczbie przypadków, komuś się musi przydarzyć to czy coś innego. Ja miałem 2 ciężkie wypadki, mam nadzieję, że limit wyczerpałem, ale może i nie.
Pozdrawiam.

Kornel Passer

2021-06-19

To właśnie o takich pytaniach jest ten wiersz, który tak , a nie inaczej nazwałem... ,

Afrodyta^(*)

2021-06-19

Utwór przejmujący do szpiku kości, rzeczywistość pokazana z perspektywy bolesnej prawdy, na którą składa się codzienność okupiona podwójnym cierpieniem, bo i fizycznym i duchowym bohaterów lirycznych utworu. Znakomicie oddany klimat wiersza poprzez zderzenie sytuacji z pięknem i poezją, które pozostają gdzieś na zewnątrz jakby nie miały dostępu do miejsca i osób opisywanych w wierszu. Nawet śmierć nie przynosi rozwiązania, stając się kolejną pułapką.