***
czasami wierzę w Boga
są chwile że prawie Nim jestem

to znów wiem że nie ma Boga
nie ma Boga we mnie...

potem podnoszę się na ringu
publika wrzeszczy "wstawaj"

jak wtedy - tego nie zapomnę -
charyzmatycy krzyczeli do inwalidy

"wstań w imieniu Jezusa, wstań z wózka..."
biedak robił co mógł

żeby nie stracili wiary
próbował ze wszystkich sił

z łoża swego u stóp wstać
Jasnej Góry

a oni coraz głośniej
żądając znaku i cudu
krzyczeli...

stałem i patrzyłem
licząc na znak lub cud

lecz wtedy sobie
przypomniałem co ludzie

pod krzyżem na Golgocie
wykrzykiwali...

i znów nie było cudu
i wtedy jasno
zrozumiałem

że nie ma we mnie
żadnego Boga

i gdy o tym dziś myślę
czarna jak rozpacz
rozwiera się
droga...

lecz w tym mrocznym
tunelu życia raz po raz

widzę z daleka
światełka

i tylko cichą mam jeszcze
nadzieję

że to nie fatamorgana
ani z oddali światła
pociągu...