Twoje Wiersze - spowiadać się płaczącym wierzbom

spowiadać się płaczącym wierzbom

wolny

2025-01-05 11:54

nie obudzisz kogoś kto udaje
że zza zamkniętych witryn
bożej łaski w tej ludzkiej
niesłusznie doszukiwać sensu

jesteśmy szczątkami cudzej wiary
klęską uczuć wyższych
rzucanych na słowa i wiatr
każdy inny - każdy sobie

zaczekam może do wiosny
aż powrócą dzikie gęsi
z diamentowo czarnych piór
krwią wyschną nie wiersze

a myśli stłumione gwarem
o tym co odwraca uwagę
zaczekam do jutra

autor

Uczeń Marka Aureliusza

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

3 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Izka1^(*)

2025-01-08

Choć w wierszu przeważa pesymistyczny ton, to jednocześnie jest to utwór głęboko refleksyjny i poruszający. Pozdrawiam serdecznie

JoViSkA

2025-01-05

Aby do wiosny! Wiosną wszystko wydaje się jaśniejsze i piękniejsze...
Pozdrawiam :)

JaSnA7

2025-01-05

Piękny tytuł wiersza...
Dlatego tu zaglądnęłam.
Wiersz pełen przemyśleń...
Uważam, że wszystko ma sens.
Boża łaska istnieje, ludzka też, mniej doskonała...
Każdy jest inny, ale nie każdy rzuca słowa na wiatr...Ja zawsze dotrzymuję słowa i chcę samego dobra dla wszystkich, wartościowych ludzi.
Pozdrawiam:)⭐️

sturecki

2025-01-05

Czy możemy naprawdę zrozumieć sens, jeśli poszukujemy go w miejscach, które nie są nasze?
Wiersz pełen jest smutku i refleksji nad poszukiwaniem wiary i sensu w świecie, który wydaje się pełen fałszywych przekonań. Autor stawia pytanie o wartość słów, o to, czy nasze pragnienia i rozterki mają jakiekolwiek znaczenie, jeśli wciąż szukamy odpowiedzi w cudzych oczekiwaniach.
Może jednak w tej ciszy, w oczekiwaniu na powrót dzikich gęsi, tkwi prawda – że nie wszystko trzeba rozumieć od razu, a czasem odpowiedź przychodzi dopiero z nadejściem nowej wiosny.