Serca z porcelany
gdy gubiąc czasem krok
złamanym sercem bije
mocno w pierś
wystarczy choć najmniejszy gest
by zmazać całe zło
i w jedną chwilę
znów odrodzić się
już z postrzępionych gęsich piór
rozleją myśli ton
to nie są wiersze
tu poezji brak
zgaszony niegdyś płomyk
iskrzy znów daleko stąd
odnalazł swoje miejsce
dobry znak
Ref: 1 cierpliwość jest tylko zaletą
a szczęścia nie znajdę wśród chmur
w drobiazgach tkwi człowiek
gdy myśli o sobie
więc stawiam pokorę za wzór
Ref: 2 cierpliwość jest mądrą kobietą
i piękną - rozsądku to głos
choć zawsze jest w cenie
gdy los cudzym mieniem
odpowiedź podsuwa pod nos
stanęła w progu jego drzwi
z walizką pełną trosk
"ach witaj serce moje
to twój świat'
choć zawsze tutaj dla niej był
nie mogła znaleźć go
i z podłym wręcz nastrojem
dalej szła
czy deszcz czy słońce
nie ma lekko gdy horyzont mży
mieć w sobie tyle siły to jest moc
gdy w oczach nic co ponad
szklaną wizję smutnych dni
nadzieją znów rozjaśni ciemną noc
Ref: 1 cierpliwość jest tylko zaletą
a szczęścia nie znajdę wśród chmur
w drobiazgach tkwi człowiek
gdy myśli o sobie
więc stawiam pokorę za wzór
Ref: 2 cierpliwość jest mądrą kobietą
i piękną - rozsądku to głos
choć zawsze jest w cenie
gdy los cudzym mieniem
odpowiedź podsuwa pod nos
cichutko pośród cieni
popołudnia sunie blask
leniwie bo w komforcie ramion dom
by każdy moment móc docenić
wolniej liczą czas
nierozerwalną częścią siebie są
"z przetartych ścieżek
tylko jedną wspólną warto przejść
i choćby na skraj nieba
chwyć mą dłoń
gdzie zaprowadzi nie wiem
nawet wśród znajomych miejsc
już więcej nic nie trzeba
tylko bądź"
Ref: 1 cierpliwość jest tylko zaletą
a szczęścia nie znajdę wśród chmur
w drobiazgach tkwi człowiek
gdy myśli o sobie
więc stawiam pokorę za wzór
Ref: 2 cierpliwość jest mądrą kobietą
i piękną - rozsądku to głos
choć zawsze jest w cenie
gdy los cudzym mieniem
odpowiedź podsuwa pod nos