cóż po tobie mi zostanie?
ty co twarz masz zasłoniętą
rachityczne twoje ramię
jest doliną niepoczętą

póki życie w nas się mieści
jesteś tylko zębem czasu
i choć snujesz opowieści
omijamy konwenanse

by się spełnić póki niebo
z piekłem jeszcze jest legendą
taką której nam potrzeba
by z wyraju czynić święto

na przestrzeni krótkiej chwili
kiedy wiatr się wkrada w skrzydła
ptaków którym lot umili
ta co jeszcze dziś nie przyszła

.

nie lękaj się dziecino
jeszcze cię świat pokocha
złe dni jak mrok przeminą
i w lustrze słońce spotkasz

popatrz mu w oczy śmiało
zachowaj w sercu wiarę
odbicia twego stałość
pokona dni koszmarne

nie lękaj się aniele
masz w skrzydłach wyrok boski
by piórem słowa dzielić
na modłę częstochowskich

kantyczek co jak źródło
wciąż płyną nieprzerwanie
by zdążyć nim za późno
stoczy się życia kamień

i lękiem cię przygniecie
bez sensu na dni przyszłe
świat się śmiechem zaniesie
słowo wśród skrzydeł uśnie



.