Pięknie i bardzo mądrze Małgosiu , domyślam się że tym Pasterzem Jest Jezus.
Wiersz musiałam obsypać gwiazdkami. Pozdrawiam serdecznie Irena

Też bym tak chciał już, ale niedługo się dowiemy. Przepięknie to napisałaś . Tylko brawo być . Pozdrawiam i gwiazdki zostawiam

Robi wrażenie :) Nie wiem, co napisać, więc zostawię gwiazdki i pozdrowienia :)

Czy to oczy, czy głębiej rozum tego nie pojmuje lub narzuca swoje stereotypy. A teraz z tym przekłamaniem prawdy, zło za dobro uznawane, wszystko na głowie stanęło, to jakaś zaraza. To nie my szwankujemy. Może to jakaś próba kto człowiekiem a kto płazem jest. Pozdrawiam

Świetny wiersz. Spowodował tyle mądrych komentarzy! Pozdrawiam serdecznie.

Bardzo mądry tekst. Nam, ludziom, wciąż się wydaje, że widzimy i wiemy lepiej, więcej... A wystarczyłoby trochę pokory...

Zawsze patrzymy na świat własnymi oczyma, nie da się inaczej. Jest to w pewnym stopniu uwarunkowane genetycznie, tym co wynosimy z domu, ze szkoły, z otoczenia i z naszych percepcyjnych możliwości. To indywidualne spojrzenie na świat, wypracowane latami przez nasz mikroprocesor. A, jeśli spojrzysz na wszystko "przez inne oczy" i Twój świat legnie w gruzach???
Do swojego komentarza nie biorę pod uwagę ostatniej zwrotki - nie rozumiem do kogo są te słowa,... więc nie chcę wypisywać dyrdymałów... Dobre rozważania, pozdrawiam

My, miernoty tego świata wciąż poszukujemy drogi do? Jedni mówią do zbawienia, inni do wiecznego życia, a jeszcze inni do doskonałości. Nikt tak naprawdę nie jest sędzią dla innych. Jesteśmy wszechwidzący, myślący najlepiej i wiedzący, co innym potrzeba. Rzucamy słowa, niekiedy nie wiedząc co znaczą. Zadajemy ból sobie i innym. Ja, ja, ja jestem stworzony by oceniać innych. Spojrzeć w siebie, bo na zewnątrz jesteśmy widoczni, to trudne zadanie. Jednak brakuje i pewnie braknie czasu aby tego dokonać.
On nas kocha, jak matka kochająca swoje dzieci. Tylko dlaczego tak nas doświadcza? Zabiera nam nasze dzieci? Czasem buntuję się w sobie przeciwko niemu, widzę Jego "niesprawiedliwość" ale powracam ponownie do Niego i kruszę złość. Powracam bez blichtru sławy. Nie w kościołach spotykam się z nim... tylko w ciszy siebie. On wie najlepiej jak patrzeć, tylko jesteśmy zaślepieni pychą.

Pozdrawiam

Pozdrawiam

Fajne rozważania, a puenta najlepsza:). Pozdrawiam

Nigdy nie oceniam człowieka po ubraniu ... nie słucham innych co mówią o danej osobie i o mnie ..bo nikt nie wejdzie do wnętrza człowieka ... najlepiej jest podejść i zapytać dlaczego .... ja właśnie tak robię .... by słowem nie skrzywdzić bliźniego ... muszę najpierw zobaczyć w lustrze belkę w swoim oku... nim ujrzę źdźbło w jego oku ...