Jesteś dla mnie jak kropla na pustyni nad brzegiem

bo gdy zasmakuje się w jednej z nich, to marzę o następnej

zatem wiedz że spijam dziś ze źródła Twych ust

tą kroplę zaledwie - cierpliwie czekając, jak oszalejesz



Bo tak bardzo pragnę spijać zewsząd tą fontannę

która z Ciebie się wydobędzie niejako ukradkiem

Potem sam lub z Twoją pomocą odnajdę

to źródło, od którego po pocałunku usta Twe

zaszeptały głodne i spragnione, że wciąż masz chęć

na to bym sprawił, że czas dla nas się zatrzyma na zawsze

już teraz błagasz mnie spojrzeniem na kolanie

bym brał Cię - bez względu na czas i miejsce oraz zachowanie



Skoro tak bardzo pragniesz bym się w Twoją stronę obrócił

to już wiesz, że tylko ja zmienię to co się w Tobie wciąż kłóci

Mianowicie, jesteś niedostępna z zasady lecz wciąż na pokaz

ale od kiedy mi nie brakło odwagi żeby Cię pocałować

opanował Cię rozbrat między tą pozą a wnętrzem

który Ci każe krzyczeć i wołać że masz ochotę na jeszcze



W dodatku Twa suchość w ustach mówi mi już tylko jedno

jestem Twoja, więc żądam - zrób co zechcesz ze mną

już dłużej tak nie zdołam - tak bardzo chcę Ci się oddać

bo tylko Ty zlikwidowałeś ot tak we mnie tą ciemność



Dlatego róbmy to po kątach i nawet przy ludziach

nie chcę już dbać o takt no bo dzisiaj chcę być tutaj

tylko i wyłącznie z Tobą - moją jedyną ostoją

i zarazem bronią na tą głupią roztropność



A mnie co pozostaje?

Nie mam nic do gadania w sytuacji, gdy mnie tak pragniesz

Lecz na ten moment wyrwę kontekst:

Na ile w Tobie wyrachowania co do mnie

i skąd płynie w Twej osobie źródło tychże podniet?



Pomimo że zaspokajasz mą próżność, to muszę Ci odmówić

bo to co w Tobie do mnie siedzi, z czasem w gówno się obróci

A wiesz przynajmniej dlaczego?

Bo nie kochasz mnie naprawdę

Dowiedz się, że to w odwecie za przeszłość

odrzucam Cię na starcie...