Twoje Wiersze - Wizyta - Kornel Passer

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

2 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

E. Chmurka

2020-09-28

Bardzo pomysłowo podszedłeś do tego wiersza. Osobiście bardzo lubię utwory, ujęte z nietuzinkowych perspektyw, czy malowane nietypową/unikalną "paletą kolorów". Dokładnie to znalazłem podczas lektury wiersza.
Pozdrawiam :)

Kornel Passer

2020-09-28

Dzięki za odwiedziny. Zawsze zastanawiam się , ile wolności warto dać wyobraźni... Pozdrawiam.

Asteria^(*)

2020-09-26

Ja ma pytanie Kornelu
dlaczego akurat Tomasz z Akwinu?
chyba, że to coś osobistego, to nie było pytania.

Kornel Passer

2020-09-26

Hm... nigdy nie wiadomo, czym by się skończyło wygłoszenie poglądów dla Ciebie nie do przyjęcia...może przytulenie zamieniło by się w coś innego...

Asteria^(*)

2020-09-26

Zależy na jaką kobietę się trafi. Ja mam bzika na punkcie przytulania (nie mylić z czymś innym), a patelnię zdecydowanie do czegoś innego używam :)

Kornel Passer

2020-09-26

Dziękuje za komplement, co do mojego wyglądu (przyjrzę się sobie bliżej), co do Tomasza ,dziś pamiętam głównie coś o aniołach jako bytach subtelnych, o powstaniu wszechświata i dowody na istnienie Boga. Co do śmierci , pamiętam niewiele ale cos mi świta i uzupełniam sobie wiedzą ogólną o teologii. Temat kobiet zawsze był trudny w kościołach chrześcijańskich. Poza tym to niebezpieczny temat i można zarobić patelnią.

Asteria^(*)

2020-09-26

Na awatarze wyglądasz :) mnie Św. Tomasz "zniechęcił" ze względu na poglądy o kobietach, które głosił. Trochę, a nawet nie trochę pogubił niektórych mężczyzn, którzy do dzisiaj uważają płeć przeciwną za coś gorszego, coś do rodzenia, do uciech i służenia swemu panu.
Tak jakoś przypomniało mi się...wiem nie do tematu wiersza.

Kornel Passer

2020-09-26

Może nie wyglądam (sic!), ale swego czasu czytałem cztery książki na raz , bo nudziło mnie pozostawanie w jednym temacie prze dłuższy czas. Wymieniłem w wierszu trzy nazwiska. Platon, głównie za zdanie włożone w usta Sokratesowi "jeśli śmierć jest tylko snem bez snów, to ja mam ją za czysty zysk, ba cala wieczność będzie jedną dobrze przespaną nocą". Sartre , egzystencjalizm, ten dobry: to znaczy "wszyscy umrzemy, nic nas nie czeka po śmierci , więc czyńmy sobie dobro". I Tomasz , czyli chrześcijańska koncepcja śmierci jako początku życia wiecznego. To nie sa wszystkie drogi.

szara

2020-09-26

Kornelu bardzo ciekawy wiersz napisałeś
Mnie trochę opis śmierci rozbawił
Ja swoje "umieranie" już oswoiłam i mniej wiecej wiem co czeka po drugiej stronie😊

Kornel Passer

2020-09-26

Przed śmiercią stoimy wszyscy. Śmierć ma w sobie też energię pozytywną, co próbowałem troszkę pokazać w wierszu. Zmusza wręcz do zajęcia się religią, poezją , filozofią .....

szara

2020-09-26

Oswajanie śmierci to rzeczywiście duża rzecz
Zwłaszcza jak się jest młodym człowiekiem
Myślę że nagła śmierć jest prawdziwym błogosławieństwem
Poczytam inne Twoje wiersze

Kornel Passer

2020-09-26

To miało być trochę zabawne, trochę smutne, trochę nierealne, taka groteska śmierci, z którą trudno sobie raczej poradzić. Wiem , że wszystkie drogi duchowe jakie pojawiły się na Ziemi zgodnie zmierzają do oswojenia śmierci , dużo by o tym mówić i temat chyba za duży na te okienka komentarzowe. W każdym razie oswojenie śmierci, o czym wspomniałaś, to wielka rzecz. Bardzo Ci dziękuję za odwiedziny,

SuviMay

2020-09-26

Urzekła mnie ta wizja! No właśnie, z jednej strony nadajemy śmierci patetyzmu, być może właśnie niepotrzebnego, taniego w naszym ludzkim wydaniu, dokładnie jak te różane perfumy i jaskrawy makijaż. Z drugiej ją odrzucamy, nie chcemy mieć z nią nic wspólnego, brzydząc się jej niamal jak bagnistego smrodu ropuchy. A ostatecznie to zwyczajna część życia, która po prostu przychodzi i robi swoje, drwiąc przy tym z naszych lęków przed nią i prób negocjacji. Pod lękiem przed śmiercią u każdego kryje się coś innego, tak ładnie to pokazałeś! "by nie za bardzo bolało i jeszcze,
bym mógł dokończyć kilka spraw". Robilam kiedyś badania na ten temat, więc jakiś sentyment przy tym się we mnie obudził 🙂 No i ten dystans, ach! Good job, dzięki!!!

Kornel Passer

2020-09-26

Masz moją wdzięczność za ten komentarz. W pisaniu ważna jest komunikacja i powinowactwo w myśleniu i odczuciach. Tak , tego dystansu trochę się uczyłem...stąd ta moja forma wierszy , polegająca na ciągłej konstatacji... chociażby na konstatacji wizji... Pozdrawiam Ciebie. :)

LidiaM-9

2020-09-25

Odrzucający wizerunek tej pani. Próba negocjacji - ciekawe czy komukolwiek udało się coś wynegocjować ze śmiercią. Piszesz poniżej o ukrytej pochwale śmierci. Ludziom trudno pogodzić się z ostatecznym końcem, niebytem, dlatego poszukują nadziei, na potwierdzenie istnienia w innej formie po śmierci. Pocieszeniem jest, że natura nie znosi marnotrawstwa, więc pewnie jest nadzieja ...

Kornel Passer

2020-09-25

Podobno filozofia wzięła się z lęku przed śmiercią. Tak myśleli starożytni Grecy. W tym sensie śmierć się nam przydała... trochę to przekora, oczywiście...

BardzoBardzo

2020-09-25

Śmierć jako brudna oslizgła ropucha.... Chylę czoła przed twoją wyobraźnią.
Mistrzu nauczaj!
Pozdrawiam :)

konvalove

2020-09-25

Wow. Ależ dziwne poczucie niepewności wlałeś w moje serduszko swoim wierszem. Ciekawa wizja śmierci, ten opis kojarzy mi się z istotami, które miałam przyjemność poznać w "Bestiariuszu słowiańskim". Tam też spora część postaci była taka właśnie bagnista, dziwna, brudna. Podoba mi się!

Pozdrawiam.

Kornel Passer

2020-09-25

Wyobraźnia jest Królową, której służymy i czasem niewiele mamy do gadania , gdy ona bierze nas we władanie. Oślizgła, bagienna Ropucha jakoś bliżej mi podpasowała niż sucha Kostucha. Wiersz kończy się trochą ukrytą pochwałą śmierci, która mobilizuje nas do poszukiwań , lektur , myślenia , poezji itd.