Podmiot liryczny zwraca się że ostatnio miewa koszmary, ale najważniejsza jest w tym ostatnia strofa.

"I wtedy się budzę - i znów rutyna dniowa.
I mój samotny koszmar zaczyna się od nowa."

Koszmarem podmiotu lirycznego jest życie bez jego ukochanej. Z koszmaru tego może się wyrwać jedynie śniąc, bo tylko wtedy może spotkać się z utraconą miłością.

Proszę zauważyć że podmiot liryczny "daje upust łzom" kiedy wchodzi do domostwa. Nie są to łzy strachu, gdyż dobrowolnie dając im upust jasno można założyć że pozwala on sobie w tym momencie na tę chwilę słabości. Są to więc łzy ulgi kiedy ktoś uspokaja nas po tym gdy przyśni nam się koszmar.

Zaprezentowana jednak przez Ciebie interpretacja też jest ciekawa i faktycznie sprawia że dwojako można odczytać intencje podmiotu lirycznego.

Miło mi że mój wiersz zachęcił cię do refleksji nad tym czym był tytułowy "koszmar". Mam nadzieję że moje wytłumaczenie nie zepsuło Ci mojego wiersza 😅