cypel ja
w umocnieniu spięć zdobywań
rozwieńczenia szarpiąc ciemię
wśród przypadku tęczy dywan
przeszłość z chęcią dorobienia
wykonawstwa pośród w czasie
chociaż szeleszczącym biegacz
szczerze przydałby się właśnie
przeszłość śpiewa pieśń i stuka
jak z dzięciołów szelest chmarą
rozbijaniem szczypt cno płukać
pędzi moment w miedzy szarej;
przyszłość traci wartościowość
nauczania wbrew swym piskom
wdzięk róż mieniąc pamięciowy
gdzie życzenia znaczą wszystko
